سفارش تبلیغ
صبا ویژن
تاریخ : دوشنبه 94/3/11 | 5:49 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

یاسمن برزیلی (ماندویلا)

یاسمن برزیلی (ماندویلا)

گیاه بالارونده یاسمن برزیلی (ماندویلا)

نام علمی:  Mandevilla

نام انگلیسی: Brazilian jasmine

خانواده: خَرزَهره‌ایان  (Apocynaceae)

ماندویلا

جنس ماندویلا (یاسمن برزیلی) چنان که از نام رایجش پیداست بومی برزیل است. یاسمن برزیلی گیاهی چند ساله و همیشه سبز است که با گستردن شاخ و برگ و گل های چشمگیر و بویایش، بر روی دیوارها و بر بالای چفت‌ها یا در سبدهای آویز  باغ و باغچه را می آراید.

ماندویلا گیاهی سریع الرشد است و در طول یک فصل تا 3 متر رشد کند. در صورت کاشت گلدانی با استفاده از قیم های چوبی یا فلزی نیز یک الی یک و نیم متر رشد خواهد کرد.

این گیاه به آب و هوای سرد مقاوم نیست و در آب و هوای کشور ما باید این گیاه را در گلدان کاشت و در ماه های سرد به مکانی گرم و روشن انتقال داد. در صورت داشتن مکانی روشن در آپارتمان می توان این گیاه را در داخل خانه نگهداری کرد.

گل های یاسمن برزیلی، درشت به رنگ های سفید، صورتی، زرد و قرمز؛ شیپوری شکل و معطر هستند. هر گل دارای پنج گلبرگ هست و در انتهای گل ها گلوگاهی زردرنگ وجود دارد. فصل گلدهی گیاه عموما تابستان است.

برگ های گیاه، تخم مرغی شکل، سبز تیره و براق هستند. 10 سانتیمتر طول و حالتی آویخته بر ساقه دارند.

از جنس ماندویلا گونه های بسیاری وجود دارد و از دورگه گیری بین این گونه ها ارقام بسیاری پدید آمده است. غیر از تنوع رنگی گل ها، بعضی از ارقام تولیدی کوتاه بوده و کاربرد آن ها در استفاده از سبد آویز است.

وقتی ساقه های گیاه کم جان و دراز شدند و فاصله برگ ها روی آنها زیاد شد و همچنین قبل از انتقال گیاه به بیرون پس از زمستان گذرانی، می بایست ساقه ها برای قوت گرفتن و تحریک رشد هرس شود. همچنین ماندویلا را برای هدایت کردن روی چفت ها و برای آراستن در سبدهای آویز می توان به صورت دلخواه هرس کرد. زدن سرشاخه های ساقه های ماندویلا باعث شکل گیری گیاه به فرم بوته ای می شود.

 

نیازمندی های محیطی

خاک:

خاکی غنی و خوب زهکشی شده برای یاسمن برزیلی مطلوب است. می توان از ترکیب خاکی با سه نسبت مساوی از پیت ماس+خاک باغچه+شن استفاده کرد.

در فصل رشد گیاه که بهار و تابستان است، تغذیه آن با کود فسفاته (به فرمول 10-20-10) طبق دستورالعمل خود کود مورد نظر ضروری است و رشد و گل دهی را تسریع می کند.

آبیاری:

سیستم ریشه ای ماندویلا طوری است که برای گیاه آب ذخیره می کند و از خاک غرقابی بیزار است. بنابراین پس از یک آبیاری کامل و عمیق، آبیاری بعدی زمانی است که سطح خاک رویی رطوبت خود را از دست داده باشد.

نور:

ماندویلا گیاهی استوایی و دوستدار نور خورشید است، اما نور بیش از اندازه موجب پلاسیدن و سوختن گیاه می شود. بنابراین گلدان گیاه را در مکانی قرار دهید که از نور صبح بهره مند شود و از آفتاب بعد از ظهر در امان. مکان نیم سایه هم  برای آن مناسب است. در صورت نگهداری همیشگی در آپارتمان و یا فقط ماه های سرد سال باید آن را در اتاقی نورگیر و در کنار پنجره روشن با پرده ای نازک که فیلتر نور باشد قرار داد.

دما:

این گیاه گرمادوست است و تحمل سرما را ندارد. در دمای زیر 13 درجه سانتیگراد برگ ها و ساقه ها پژمرده می شود و از بین می رود و دمای بین 10-7 درجه کمترین دمایی است که گیاه می تواند تحمل کند. بنابراین قبل از رسیدن دما به چنین محدوده ای باید آن را به مکانی گرم تر و روشن انتقال داد.

 

تکثیر

تکثیر ماندویلا از راه قلمه گرفتن است. قلمه های چوبی گیاه در خاک ریشه می دواند و ماندویلای جدید شروع به رشد می کند.




تاریخ : چهارشنبه 94/2/30 | 4:46 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

طاووسی

طاووسی

درختچه طاووسی

نام علمی:Spartium junceum

نام انگلیسی: Spanish broom, Weaver’s broom

خانواده: باقلاسانان (Fabaceae)

طاووسی

زادگاه این درختچه خزان پذیر نواحی مدیترانه ای و جزایر قناری است. این گیاه درختچه ای ایستاده است با شاخه های فراوان ترکه ای که شاخه ها استوانه ای شیاردار و کم برگ هستند. گیاه بوسیله ساقه های سبز جوان خود فتوسنتز می کند. این ساقه های سبز با بالا رفتن سن چوبی می شوند.

ارتفاع این گیاه معمولا 3-1 متر است.

برگ های آن کم و یک برگچه ای است و به طول 25-15 میلیمتر می رسد. شکل آن ها بیضوی باریک است.

گل آذین آن به صورت خوشه ای انتهایی است که 25-5 گل در آن می روید. کاسه گل به طول حدود 7.5 میلیمتر با دندانه های کوتاه است و جام گل به طول 3-2 سانتیمتر است. رنگ گل ها زرد طلایی است و زمان گلدهی آن از اواسط بهار تا اوایل تابستان است. گل ها دارای عطر هستند.

در ایران در مناطق معتدل و معتدله سرد (تهران، کرج،دماوند و …) به خاطر جنبه های زینتی آن کاشته شده است.

***استفاده از گل آن در مقادیر ناچیز اثر مسهلی و مدر دارد اما اندام های مختلف گیاه سمی است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

با یک زهکش خوب، در هر خاکی به خوبی رشد می کند و نسبت به خاک سختگیر نیست. در خاک های شنی و یا خاک هایی با بافت متوسط رشد خوبی دارد.

آبیاری:

نیاز آبیاری این گیاه متوسط تا کم است و نسبت به خشکی مقاوم است. بنابر این تا زمانی که سطح رویی خاک تا عمق 5 سانتیمتری رطوبت خود را از دست نداده، آبیاری نکنید.

نور:
این گیاه برای گلدهی به نور کامل آفتاب احتیاج دارد. احتیاج به آفتاب به غیر از گلدهی خوب باعث رشد بیشتر ساقه های سبز آن می شود.

دما:

با شروع سرما گیاه خزان می کند و برگ های آن می ریزد ولی ساقه های سبز آن باقی می ماند. این گیاه یخبندان های بیش از منفی 10 درجه را هم تحمل می کند و خشک نمی شود.

 

تکثیر
با کاشت بذر آن می توان گیاهان جدید بدست آورد. همچنین قلمه نیمه چوبی آن را می توان ریشه دار کرد.




تاریخ : شنبه 93/11/4 | 9:10 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

شمشاد خزری

 

Buxus Sempervirens 1

شمشادخزری، شمشاد جنگلی

نام علمی: Buxus sempervirens, Buxus hyrcana

نام انگلیسی: Common Boxwood, American Boxwood

خانواده: شمشاد خزریان (Buxus)

شمشاد خزری

این گیاه درختچه خاص جنگل های شمال ایران است و در مناطق مختلف استان های گرگان و مازندران و گیلان می روید.

این گیاه عادت رشد درختچه ای دارد و به عنوان گیاهی برای مرزبندی و پرچین به کار می رود. هر چند که می تواند به درختی تا ارتفاع 10 متر هم برسد.

شاخه های آن با زاویه گسترده یا کم و بیش خمیده است.

برگ ها به صورت متقابل می روید و سطحی چرمی دارد. لبه های برگ ها بدون دندانه است و طولی در حدود 35-24 میلیمتر و عرض 14-10 میلیمتر دارند.

شکل برگ ها سرنیزه ای هست و در نیمه تحتانی پهن تر و به طرف انتها باریک می شوند. نوک برگ نسبتا کند و گرد است.

رنگ دو سطح برگ ها سبز تیره است و سطح فوقانی درخشان است.

گل ها فاقد ارزش زینتی است و گل سبز کم رنگ کوچک آن در فصل بهار شکوفا می شود.

سرعت رشد آن نسبت به گیاهانی که برای مرزبندی استفاده می شود کند است و در یک فصل رشد بسته به شرایط محیطی 15-5 سانتیمتر رشد می کند ولی به خاطر ساقه های چوبی سخت آن جالب ترین گیاه شکل پذیر برای شکل های توپر کروی و شکل های پرندگان است و همچنین با برگ های بافت نرم و لطیف، هر بیننده ای را به طرف خود می کشاند.

هفته آخر خرداد بهترین زمان هرس اول گیاه هست و مرحله دوم هرس را می توان در اوایل فصل پاییز انجام داد. به یاد داشته باشید که هرس را در زیر نور شدید آفتاب انجام ندهید.

برای خواص دارویی، برگ ها و پوست ریشه آن مصرف می شود و خواص درمانی تصفیه کننده خون، معرق، ملین، صفراآور، تب بر، گندزا و التیام بخش دارد و در موارد ترشح ناکافی صفرا، عفونت های مجاری صفراوی، درد های همراه با تب، روماتیسم، نقرس، سیفلیس، درد های عصبی، صرع، زخم های معمولی و عفونی مصرف می شود.

نیازمندی های محیطی

خاک:

به بیشتر خاک ها سازگار است و زهکش خوب احتیاج دارد. برای کوددهی استفاده از کود پوسیده دامی کافی است. گیاهان کاشته شده در گلدان هر 3-2 سال یکبار به گلدانی بزرگ تر احتیاج دارند.

آبیاری:

به آبیاری در حد معمول نیاز دارد. آبیاری متناوب در فصل رشد بطوری که خاک همیشه مرطوب بماند لازم است. خشکی کشیدن باعث تنش گیاه می شود. در فصل زمستان آبیاری را کاهش دهید تا حدی که خاک اطراف ریشه ها خشک نشود. در مناطقی با آب و هوای گرم، در ماه های گرم آبیاری را بیشتر باید کرد. کمبود رطوبت خاک باعث خشک شدن نوک برگ ها می شود.

نور:

در مکان های آفتابی، نیمسایه و تمام سایه به خوبی رشد می کند.

دما:

شمشاد خزری گیاهی همیشه سبز است که تا دمای منفی 20 درجه خشک نمی شود. در مناطق گرم حفظ رطوبت خاک بسیار مهم است.

 

تکثیر

با قلمه گیری از این گیاه می توان به راحتی گیاهان جدید بدست آورد. قلمه ها را می توان از چوب نرم، چوب نیمه سخت و چوب سخت تهیه کرد.




تاریخ : یکشنبه 93/7/13 | 9:18 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

درخت کافور

 

Cinnamomum Camphora 7

درخت کافور

نام علمی: Cinnamomum camphora

نام انگلیسی: Camphor tree

خانواده: برگ بویان (Lauraceae)

درخت کافور

این درخت به خاطر جلو? زیبای برگ‌ها در بهار و پاییز و کاربردش به عنوان سایبان بدلیل داشتن تاج گسترده و متراکم، هم برای کاشت در فضای سبز و هم در کنار خیابان مناسب است.

ارتفاع این درخت 12-6 متر و قطر تاج پوششی آن 20-10 متر است و درختی است با فرم تاج باز و شاخه‌های گسترده که به تدریج با بالا رفتن سن تاجی متراکم و کروی پیدا می‌کند. تنه، در بُن عریض ‌است و پوست قهوه‌ای روشن تا قرمز رنگ دارد.

در زمین‌های مرطوب، ریشه‌های این درخت بجای فرورفتن در عمق خاک در جستجوی رطوبت، از سطح خاک برآمده می‌شود و مزاحمت ایجاد می کند و به همین جهت، نهال‌های جوان درخت کافور را بهتر است در خاک‌های عمیق کاشته و آبیاری عمیق نمایند تا ریشه ها به عمق بستر کاشت برود.

برگ‌ها ساده، متناوب و کامل به درازای 10-5 سانتی‌متر و پهنای 4-2 سانتی‌متر، سطح فوقانی برگ‌ها رنگ سبز روشن براق و سطح تحتانی کمی کمرنگ‌تر است که در پاییز به رنگ مسی تبدیل می‌شود ولی برگ‌های تازه صورتی رنگ هستند. برگ ها معطر هستند و بوی کافور ساطع می‌کنند. کافور صنعتی از برگ‌ها و شاخه‌های این درخت استخراج می‌شود.

گل ها، توده‌های زرد ریز که از برگ‌ها کوتاه‌تر هستند و اهمیت زینتی چندانی ندارند (خرداد).

میوه‌ها دانه‌های سیاه به قطر یک سانتیمتر روی تخمدان کاسه‌مانند آویخته‌اند و اهمیت زینتی چندانی ندارند.

*این درخت به سختی جابه جا می شود.

**این درخت نسبت به آتش سوزی مقاوم است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

مقاوم به انواع خاک ها از قبیل خاک های سنگین و قلیایی است. بهترین خاک، خاکی عمیق و شنی-لومی است که به آن کود دامی پوسیده اضافه شده باشد.

برای رشد بهتر هر پاییز به آن کود دامی داده شود. مقاومت آن به شوری متوسط است.

آبیاری:
درخت جوان به رطوبت زیاد نیاز دارد. درخت کافور به آبیاری عمیق نیاز دارد. درختان بالغ خشکی را تحمل می کنند.

نور:
در مکان های با نور مستقیم تا نیم سایه رشد می کند.

دما:
درختان بالغ تا سرمای منفی 10 درجه را تحمل می کنند ولی برای نهال های جوان دما نباید به صفر درجه برسد.

تکثیر:
با استفاده از قلمه های نیمه چوبی به طول 8 سانتیمتر که در فصل تابستان تهیه شده، می توان گیاه را تکثیر کرد.




تاریخ : یکشنبه 93/7/13 | 9:17 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

زنبق رشتی

 

Hemerocallis Fulva 6

گل پیازی زنبق رشتی

نام علمی: Hemerocallis fulva

نام انگلیسی: Orange Daylily

خانواده:   علف درختان (Xanthorrhoeaceae)

زنبق رشتی

رنگ های آتشین زنبق رشتی در بسیاری از مناطق کشور چشم ها را بسوی خود می کشد و گل های آن بسیار آشنا هستند. خصوصا در نواحی شمالی کشور در کنار رودخانه ها بسیار زیاد کاشته شده اند. زنبق رشتی بومی آسیا و از جنس سوسن یکروزه (Hemerocallis) است.

زنبق رشتی گیاهی علفی، چند ساله و خزان پذیر و دارای ساقه های ذخیره کننده از مواد غذایی (ریزوم) و ارتفاع آن بین 150-40 سانتیمتر است.

برگ های خطی شکل آن به طول 90-50 سانتیمتر است و پهنایی در حدود 12-5 سانتیمتر دارد.

گل های آن از شش گلبرگ تشکیل شده که از قسمت میانی باز می شوند. رنگ گل های آن نارنجی و یا نارنجی-قرمز است و بر روی ساقه های گل دهنده بلند و کشیده شکوفا می شوند. تعداد گل و غنچه ها بر روی ساقه گل دهنده زیاد و عمر هر گل فقط یک روز است.

فصل گلدهی زنبق رشتی تابستان است. اجزای این گیاه در کشسورهای آسیای شرقی در آشپزی کاربرد دارند

گونه Hemerocallis flava با نام انگلیسی Lemon Daylily بسیار شبیه گونه بالا است و رنگ گل های آن زرد و لیمویی است و آن را هم به نام زنبق رشتی می شناسند.

Lemon Daylily

Lemon Daylily

نیازمندی های محیطی

خاک:

در تمام خاک هایی که زهکش خوب داشته باشد، به خوبی رشد می کند. همچنین این گیاه در خاک های فقیر هم رشد می کند.

آبیاری:

نیاز آبی آن متوسط است و زمانی باید آن را آب داد که سطح خاک رطوبت خود را از دست داده باشد.

نور:

برای گلدهی به نور کامل آفتاب نیاز دارد و حداقل 6 ساعت نور مستقیم آفتاب می خواهد.

 

دما:

به هوای گرم تابستان مقاوم است و همچنین ریزوم های این گیاه خزان پذیر، سرمای شدید زمستان را هم به خوبی تحمل می کند.

تکثیر:

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریشه ها (ریزوم ها) است. برای این کار در اول بهار یا پاییز گیاه را از زمین خارج کرده و ریشه های آن را همراه با اندام هوایی به چند قسمت تقسیم نموده و دوباره به خاک می نشانند.




  • صحاب
  • گارفیلد
  • راه بلاگ
  • پرندگان پارسی