درخت کافور

نام علمی: Cinnamomum camphora

نام انگلیسی: Camphor tree

خانواده: برگ بویان (Lauraceae)

درخت کافور

این درخت به خاطر جلو? زیبای برگ‌ها در بهار و پاییز و کاربردش به عنوان سایبان بدلیل داشتن تاج گسترده و متراکم، هم برای کاشت در فضای سبز و هم در کنار خیابان مناسب است.

ارتفاع این درخت 12-6 متر و قطر تاج پوششی آن 20-10 متر است و درختی است با فرم تاج باز و شاخه‌های گسترده که به تدریج با بالا رفتن سن تاجی متراکم و کروی پیدا می‌کند. تنه، در بُن عریض ‌است و پوست قهوه‌ای روشن تا قرمز رنگ دارد.

در زمین‌های مرطوب، ریشه‌های این درخت بجای فرورفتن در عمق خاک در جستجوی رطوبت، از سطح خاک برآمده می‌شود و مزاحمت ایجاد می کند و به همین جهت، نهال‌های جوان درخت کافور را بهتر است در خاک‌های عمیق کاشته و آبیاری عمیق نمایند تا ریشه ها به عمق بستر کاشت برود.

برگ‌ها ساده، متناوب و کامل به درازای 10-5 سانتی‌متر و پهنای 4-2 سانتی‌متر، سطح فوقانی برگ‌ها رنگ سبز روشن براق و سطح تحتانی کمی کمرنگ‌تر است که در پاییز به رنگ مسی تبدیل می‌شود ولی برگ‌های تازه صورتی رنگ هستند. برگ ها معطر هستند و بوی کافور ساطع می‌کنند. کافور صنعتی از برگ‌ها و شاخه‌های این درخت استخراج می‌شود.

گل ها، توده‌های زرد ریز که از برگ‌ها کوتاه‌تر هستند و اهمیت زینتی چندانی ندارند (خرداد).

میوه‌ها دانه‌های سیاه به قطر یک سانتیمتر روی تخمدان کاسه‌مانند آویخته‌اند و اهمیت زینتی چندانی ندارند.

*این درخت به سختی جابه جا می شود.

**این درخت نسبت به آتش سوزی مقاوم است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

مقاوم به انواع خاک ها از قبیل خاک های سنگین و قلیایی است. بهترین خاک، خاکی عمیق و شنی-لومی است که به آن کود دامی پوسیده اضافه شده باشد.

برای رشد بهتر هر پاییز به آن کود دامی داده شود. مقاومت آن به شوری متوسط است.

آبیاری:
درخت جوان به رطوبت زیاد نیاز دارد. درخت کافور به آبیاری عمیق نیاز دارد. درختان بالغ خشکی را تحمل می کنند.

نور:
در مکان های با نور مستقیم تا نیم سایه رشد می کند.

دما:
درختان بالغ تا سرمای منفی 10 درجه را تحمل می کنند ولی برای نهال های جوان دما نباید به صفر درجه برسد.

تکثیر:
با استفاده از قلمه های نیمه چوبی به طول 8 سانتیمتر که در فصل تابستان تهیه شده، می توان گیاه را تکثیر کرد.