درختچه طاووسی

نام علمی:Spartium junceum

نام انگلیسی: Spanish broom, Weaver’s broom

خانواده: باقلاسانان (Fabaceae)

طاووسی

زادگاه این درختچه خزان پذیر نواحی مدیترانه ای و جزایر قناری است. این گیاه درختچه ای ایستاده است با شاخه های فراوان ترکه ای که شاخه ها استوانه ای شیاردار و کم برگ هستند. گیاه بوسیله ساقه های سبز جوان خود فتوسنتز می کند. این ساقه های سبز با بالا رفتن سن چوبی می شوند.

ارتفاع این گیاه معمولا 3-1 متر است.

برگ های آن کم و یک برگچه ای است و به طول 25-15 میلیمتر می رسد. شکل آن ها بیضوی باریک است.

گل آذین آن به صورت خوشه ای انتهایی است که 25-5 گل در آن می روید. کاسه گل به طول حدود 7.5 میلیمتر با دندانه های کوتاه است و جام گل به طول 3-2 سانتیمتر است. رنگ گل ها زرد طلایی است و زمان گلدهی آن از اواسط بهار تا اوایل تابستان است. گل ها دارای عطر هستند.

در ایران در مناطق معتدل و معتدله سرد (تهران، کرج،دماوند و …) به خاطر جنبه های زینتی آن کاشته شده است.

***استفاده از گل آن در مقادیر ناچیز اثر مسهلی و مدر دارد اما اندام های مختلف گیاه سمی است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

با یک زهکش خوب، در هر خاکی به خوبی رشد می کند و نسبت به خاک سختگیر نیست. در خاک های شنی و یا خاک هایی با بافت متوسط رشد خوبی دارد.

آبیاری:

نیاز آبیاری این گیاه متوسط تا کم است و نسبت به خشکی مقاوم است. بنابر این تا زمانی که سطح رویی خاک تا عمق 5 سانتیمتری رطوبت خود را از دست نداده، آبیاری نکنید.

نور:
این گیاه برای گلدهی به نور کامل آفتاب احتیاج دارد. احتیاج به آفتاب به غیر از گلدهی خوب باعث رشد بیشتر ساقه های سبز آن می شود.

دما:

با شروع سرما گیاه خزان می کند و برگ های آن می ریزد ولی ساقه های سبز آن باقی می ماند. این گیاه یخبندان های بیش از منفی 10 درجه را هم تحمل می کند و خشک نمی شود.

تکثیر
با کاشت بذر آن می توان گیاهان جدید بدست آورد. همچنین قلمه نیمه چوبی آن را می توان ریشه دار کرد.