ظاهراً گیاه نام خود را مدیون یک گیاه شناس فرانسوی به نام شارل پلومیهCHARLES PLUMIER است

 که برای مشاهده و مطالعه این گیاه 

که به فراوانی در هائیتی(جزایر کارائیب) می روید از اقیانوس اطلس عبور کرد. این گیاه نیز به

نامMICHEL BEGON حاکم وقت آن جزیره، بگونیا 

نامیده شد. بگونیا دارای 900 گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان خزان

کننده است که برای برگ ها و گل های 

زیبایشان پرورش داده می شوند.

مشخصات:

اسم علمی بگونیا برگی Begonia rex و از خانواده Begoniaceae می باشد. جنس بگونیا دارای 900

گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان خزان کننده است که برای برگ ها و

گل های زیبایشان پرورش داده می شودند. گونه های مختلف این جنس از گیاهانی به طول چند

سانتیمتر تا گونه هایی به طول 3 متر تشکیل یافته است. تعدادی از گونه ها نیز به صورت بالا رونده می

 باشند. بگونیا گیاهی است تک پایه یعنی گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار دارند. گل های نر ،

معمولا زیبا هستند و گلهای ماده را با تخمدان بال دارش می توان به آسانی تشخیص داد بونیا برگی

بومی آسام است و درای ریزوم گوشتی می باشد. ارتفاع آن به 30 سانتی متر و گسترش آن به 45

سانتی متر می رسد. این گونه را به خاطر برگهای زیبایش پرورش می دهند. این گیاه برگهای سبز تیره

 و چروکیده ای دارد که در نزدیکی لبه برگی نقره ای رنگ می شود. گاهی رنگ های دیگری مانند قرمز،

 کرم یا ارغوانی در سطح برگ دیده می شوند. گلهای آن معمولا ارغوانی کم رنگ وبه قطر یک سانتی

متر هستند که در تابستان ظاهر می شوند و فاقد زیبایی می باشند و باید از گیاه جدا گردند.

مراقبت:

گیاه رکس به نور متوسط، دمای معمولی خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای متوسط تا زیاد یعنی 5 تا

90 درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.

کود:

کود مورد نیاز بگونیا رکس را می توان به میزان 1 گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه،

 مورد استفاده قرا داد.

خاک:

مخلوطی از تورب، خاک برگ نرم و ماسه به نسبت مساوی، برای رشد این گیاه مناسب است.

ازدیاد:

بگونیای رکس را می توانید با استفاده از یک روش مخصوص و غیر معمول تکثیر کنید. بهار و تابستان

بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. یک برگ بالغ را که خیلی هم پیر نباشد، انتخاب کنید و با

استفاده از یک چاقی تیزکه به بافت برگ صدمه نرساند و آن را له نکند، برگ را به بخشهای منظم در

 قالب طبیعی آن ببرید. سپس قطعات برگ را به آرامی و با دقت بردارید و از سطح پشتی برگ و میان

رگبرگهای اصلی، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و روی سطح کمپوست مخصوص بذر و قلمه، در

 داخل سینی بذر، بخوابانید و به آرامی روی سطح خاک فشار دهید. سپس روی تکه های برگ را با

کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای حدود 21 درجه سانتیگراد نگاه دارید زمانی که گیاهچه های

کوچک به وجود آمدند و به طول5/2 سانتیمتر رسیدند، کیسه پلاستیکی را بردارید و هر کدام را در

گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. باید مرتبا زیر پوشش

پلاستیکی بررسی شود تا اگر برگها دچار فساد و پوسیدگی شده بود، بیرون آورده و با قارچ‌کش

سمپاشی صورت بگیرد.

عوارض و درمان:

اگر لکه های خاکستری متمایل به قهوه ای روی برگها مشاهده کردید، باید گیاه را با قارچ کش طبق

 دستور سمپاشی کنید و گلدان را به محل خشک و اکسیژن ببرید. ممکن است گازهای داخل

آشپزخانه این عارضه را ایجاد کرده باشد. تغذیه مصنوعی و تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر می تواند

 جلوی به وجود آمدن برگهای جدید کوچک و کم رشد را بگیرد. افتادن برگها در زمستان نتیجه هوای

سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد 13 درجه سانتیگراد منتقل کنید مشکل رفع می شود.

قارچهای بیماری زایی به اسم سفیدک میتواند روی برگها لکهای پودری سفید ایجاد کنددر این صورت با

 سموم قارچکش گیاه را سمپاشی کنید و گلدان بگونیا را به محل با هوای خشک و اکسیژن دار ببرید .

اگر تارهای عنکبوتی زیر برگها مشاهده گردید و با برگهای جدید کمرنگ مواجه شدید، می توانید با یک

 سم کنه کش هر چهار ده روز یک بار گیاه را سمپاشی کنید صورتی که برگها لوله شد و حاشیه آنها

خشک و چروکیده است، حتما از تشنگی رنج می برد فورا آن را آبیاری کرده و به محل سردتری که زیر

18 درجه سانتیگراد باشد منتقل کنید.اگر برگهای بگونیا حالت موازییکی پیدا کرد و لکه های زردی روی

 ان به وجود آمد و لوله ای و بد شکل شد، باید گیاه را از گدان خارج کنید تا به گیاهان دیگر سرایت نکند

 زیرا عامل این مشکل ویروسی است و راه چاره ای ندارد. همچنین رنگ پریدگی برگها و ریزش آنها و

غده ای شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت نماید می باشد و سیاه شدن و پوسیده شدن ریشه ها

که در نتیجه فعالیت قارچهای بیماری زا است به راحتی درمان پذیر نیست ومعالجه آنها مقرون به صرفه

نمی باشد آبیاری زیاد از حد و سردی هوای محیط به طور همزمان باعث پوسیدگی ساقه و یقه گیاه

شده و آن را از بین می برد.

 

افتادن برگها در زمستان :

نتیجه هوای سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد 13 درجه سانتیگراد منتقل 

کنید مشکل رفع می شود .

                                                                                                

 

مشخصات: اسم علمی نخل مرداب Cyperus alternifolius ، از خانواده cyperaceae میباشد. این جنس 550 گونه مختلف دارد که تمام آنها علاقمند به رطوبت زیاد هستند. گونه مورد نظر بومی ماداگاسکار بوده و ارتفاع آن به یک متر می رسد. برگهای نخل مرداب ، خشن، سبز تیره و خطی شکل می باشد. ساقه آن معمولا سخت و در انتها دارای براکته های سبز رگبرگ مانند است که حالت آبشاری دارند، این براکته ها در انتهای ساقه مانند چتر قرار گرفته اند. گل آذین کوچکی در قسمت تحتانی براکته ها از اواسط تا اواخر تابستان ظاهرمی شود که در مراحل اولیه زرد رنگ است و تولید دانه های گرده سفید رنگ می کند و در آخر ، به رنگ قهوهای در می آید. برای نگاه‌داری این گیاه، لازم است گلدان آن را همیشه در یک ظرف حاوی آب قرار دهید.

 

 

 

مراقبت: نخل مرداب به نور معمولی، گرمای متوسط تا زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت هوای عادی یعنی 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی، احتیاج دارد.

کود: کود ورمی کمپوست به تنهایی کفایت میکند.

 خاک: مخلوطی از خاک باغچه، تورب و ماسه محیط مناسبی را برای رشد این گیاه فراهم می کند.

ازدیاد: نخل مرداب را میتوان به راحتی، از اواسط بهار تا اوایل تابستان با روش تقسیم بوته، تکثیر کرد. بعد از آبیاری گلدان، گیاه را خارج نمایید و با یک چاقوی تیز، انبوه ریشه ها را به با حداقل 4 یا 5 ساقه تقسیم کنید. اگر با دست عمل تقسیم را انجام دهید، صدمه کمتری به ریشه ها وارد می آید. هر قسمت را در گلدانی با قطر دهانه 9تا 11 سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید و کاملا آبیاری کنید. یک روش غیر معمول دیگر، آ ن است که راس گل را همراه برگه های زیر گل با قیچی جدا کنید و در آن و یا کمپوست مخصوص بذر و قلمه مرطوب قراردهید به طوری ساقه آن بر عکس به سمت بالا باشد برگها داخل آب قرار بگیرند. بعد از ریشه دهی، آن را به گلدان منتقل نمائید.

 

 

این روزها گیاه بامبو یکی از پرطرفدارترین گیاهان آپارتمانی محسوب می‌شود. البته این نوع بامبویی که در خانه‌ها نگهداری می‌شود و معمولا پرپیچ و تاب است، نوع خاصی از بامبو است که به «لاکی بامبو» شهرت دارد اما با نام علمی ‌«دراسینا» در جهان شناخته می‌شود. 
مهم‌ترین نکاتی که در مورد این نوع بامبو لازم است در نظر گرفته شود، نور کافی و آب تازه است و احتیاج به رسیدگی خاصی ندارد. البته بامبو برای رشد، خاک هم نمی‌خواهد. حتی می‌توان آن را در خاک‌های ژله‌ای نگهداری کرد اما برای رشد بهتر است از تقویت‌کننده‌های مایعی استفاده ‌شود که به آب بامبو اضافه می‌کنند و گل‌فروشی‌ها آن را «غذای بامبو» می‌نامند.

 

بامبوها گیاهان بسیار حساسی هستند و در صورت کوچک‌ترین تماسی با موادشیمیایی مثلا مواد‌شوینده، نگهداری در هوای گرم، عدم تعویض آب، قرار گرفتن در مجاورت نور زیاد و گاهی بیماری، کم‌کم زرد می‌شوند و از بین می‌روند. به همین دلیل ظرف یا گلدانی که در آن نگهداری می‌شود باید ماهی یک بار شسته شود و قبل از آنکه گیاه در آن قرار گیرد، کاملا خشک شود. 
اگر نکات بالا را مدنظر قرار دهید و بامبو را در دمای 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد و دور از نور مستقیم خورشید و باد مستقیم کولر نگه ‌دارید و رطوبت لازم را برای آن فراهم کنید، پس از مدت 5 تا 7 ماه شاهد قد کشیدن عجیب این گیاه پیچ خورده و سرسبزی آن خواهید بود. 
بامبو برعکس بقیه گیاهان،‌ نگهداری می‌شود؛ یعنی وقتی نور کمتری به آن برسد، بیشتر در جستجوی نور قد می‌کشد و در تماس با نور زیاد و گرما از داخل می‌پوسد. 
تمیز نگه‌داشتن آب بامبو و با تعویض هفتگی تاثیر به سزایی در سلامت گیاه دارد. مقدار آب نیز باید تا اندازه‌ای باشد که تقریبا تا 5/2 سانتی‌متر بالاتر از انتهای پایینی ساقه قرار بگیرد. 
دو عامل برای زرد شدن بامبو مطرح است. نور مستقیم یا بیش از حد و آب لوله کشی مورد استفاده برای گیاه که حاوی مقدار بیش از حد نمک یا فلوراید است. اگر گیاه‌تان بنابه دلایلی زرد و رشد آن متوقف شده است، آن را از تابش مستقیم نور آفتاب دور کرده و آب آن را تنها از آب فیلتر شده یا آب معدنی طبیعی تامین کنید تا دوره پربار و جدیدی را آغاز کند.

مشخصات: اسم علمی گیاه گندمی Chlorophytum comosum ، از خانواده Liliaceae میباشد. این جنس دارای 215 گونه مختلف از گیاهان همیشه سبز گلخانه ای می باشد. ارتفاع این گیاه در حدود 25 تا 30 سانتی متر می رسد. برگهای خطی و باریک آن حدود 25 سانتی متر طول دارد و به صورت نوارهای سبز ی به نظر میرسد که در میان هر یک نوار سفید رنگی مشاهده می شود در بعضی از گونه ها به برگها سفید و قسمت میانی سبز میباشد. در تابستان گیاه گندمی به گل رفته و که دمگل طویلی به طول 60 سانتیمتر دارد. گل آذین آن به شکل پانیکول بوده و گلهای سفید و ستاره ای آن دارای قطری حدود 5/2 سانتیمتر هستند. در انتهای دمگل و نزدیک گل، گیاهچه های جدید نیزتولید می شود که می توان آنها را از گیاه جدا نموده ، ریشه دار کرد. گندمی را باید نزدیک پنجره قرار داد، زیرا چنانچه دور از نور قرار بگیرد، برگهایش طویل می شوند که چندان زیبا نیست.

مراقبت: این گیاه به نور کم تا متوسط، گرمای معمولی ، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای 0تا 70 درصد و خاک قلیابی احتیاج دارد.

کود: کود مورد نیاز گندمی را میتوان به میزان 2 گرم در لیتر، هر هفته یکبار، از فروردین تا مهر، مورد استفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک باغچه و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه می باشد.

ازدیاد: گیاه جالب گندمی یا سنجاقی را میتوان به روشهای مختلف تکثیر کرد. گیاه مادری ، ساقه های بلند و رونده ای تولید می کند که دسته های کوچک برگ را با خود دارد این گیاهچه های کوچک می توانند با قرار گرفتن در مجاورت خاک ریشه بدهند. برای اینکه موفقیت عمل تکثیر بیشتر شود، گیاهچه را روی سطح خاک، در یک گلدان با قطر دهانه 9 سانتیمتر، حاوی ورمی کمپوست  با پایه پیت، بخوابانید و به آرامی فشار دهید. زمانی که ریشه دهی به اندازه کافی انجام شد و گیاه توسعه یافت، می توانید ارتباط ساقه را با پایه مادری، قطع کنید تا مستقل شود. این گیاهچه ها ، در آب نیز می توانند ریشه دهند و به تنهایی و جدا از پایه مادری، در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده شده و در خاک قرار بگیرند. بهترین زمان تکثیر ، فصل بهار و تابستان است و گیاهچه ها باید در دمای 18 تا 20 درجه سانتیگراد و نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید نگاداری شود.

عوارض و درمان: در صورتی که مشاهده کردید وسط گیاه از قاعده برگها، پوسیده است، آبیاری بیش از اندازه انجام داده‌اید و باید آبیاری را قطع کنید. برگهای نرم و شفاف در اثر هوای خیلی سرد ایجاد می شود. قهوه ای شدن نوک برگها نیز مربوط به تشنگی یا اشعه مستقیم آفتاب است. اگر برگهای گیاه سجافی، ضعیف و لاغر و طویل و کم و بیش خشک شدند و رنگ خود را از دست دادند و یعنی درجه حرارت خیلی بالاست. می توانید برای جبران این ضایعه، گلدان را به محل خنکتری منتقل کنید و 15 دقیق درون تشت بگذارید. محیط تاریک می تواند نوار سفید برگ را محو کند. سعی کنید با تغذیه مصنوعی مناسب جلوی ضعف و پژمردگی گیاه را بگیرید. در صورت دیدن حشرات سبز رنگ که حاشیه برگ را میخورند، هر 14 روز یکبار گیاه را سمپاشی نمایید.

 

 

 

 

این گیاه مناسب گلخانه ، آپارتمان و منازل مسکونی و بویژه هالهای بزرگ و دفاتر کار میباشد.

 
 در هنگام جوانی اندازه معمولی آن در منازل 120تا 160 سانتیمتر میباشد . برگهای نخلی شکل ( بادبزنی ) آن 7 تا 10 برگچه طویل بسیار زیبا که تا 10 سانتیمتر درازا و 4 سانتیمتر پهنا دارد تشکیل یافته و کناره های آن دندانه دار میباشد . برگها در ابتدا به رنگ قرمز مسی ولی بتدریج رنگ سبزتیره ای بخود میگیرند . اندازه این گیاه هنگام بزرگی به 6 متر و یا بیشتر میرسد و شکل آن کاملا" تغییر کرده و برگهای پائینی گیاه رفته رفته می ریزند برگها بزرگ شده و طول آنها به 30 و عرض آنها به 8-7 سانتیمتر میرسد .

  روش نگهداری: 
 توصیه می‌شود برای نگهداری در گلدان از گلدان‌های سنگین استفاده نمایید تا مانع از واژگونی گلدان شود.

 
 به عمق 2 الی 5 سانتیمتر خاک گلدان را برداشته و کود ورمی کمپوست گیلدا را جایگزین نموده و با خاک سطحی مخلوط کنید.
در صورت جابجایی گلدان معادل 20% الی 40% از حجم گلدان جدید را کود ورمی کمپوست گیلدا و الباقی را با خاک باغچه و کمی خاک برگ مخلوط نمائید.

 
 بهتر است در محلی نگهداری شود که تغیرات حرارتی زیادی نداشته باشد.

 
 این گیاه به محیط روشن با نور غیر مستقیم بادرجه حرارت متوسط نیازمند آبیاری به طور مرتب در فصل رشد میباشد.اما اجازه ندهید خاک آن به طور مداوم خیس یا طور کامل خشک بماند. آن را هر ماه با کود  ورمی مایع تغذیه کنید.

 
 این گیاه در خانه به روشنائی بسیار زیاد و غیر مستقیم نیاز دارد . در گلخانه ها هنگام تابستان و بهار به نور نسبتا" ملایم و در هنگام پائیز و زمستان به نور بیشتری احتیاج دارد  تا فرم دلخواه را بدست آورید.

 
  رطوبت و همچنین حرارت زیاد هوا برای رشد سریع و مناسب ضروری است . خاک گلدان نباید اشباع از آب و یا کاملا" خشک گردد زیرا در هردو صورت برگها می ریزند . باید رطوبت محل رشد گیاه را بوسیله اسپری و یا وسایل دیگر بویژه در فصل تابستان تامین کرد .

 
 از گذاشتن این گیاه در کوران هوا نیز پرهیز نمایند .

 
 برگها را ماهی یکبار با آب با آب بدون آهک شستشو دهید .

 
 این گیاه معمولا" به هرس نیازی ندارند . در صورت ضرورت جوانه های انتهائی را پنسمان کرده و یا گیاه را بطور کامل هرس کنید
 

 آفات مهم :
 کنه های گیاهی و شپشکها بویژه شپشکهای آردآلود و نرم تن از آفات مهم این گیاه میباشد.

 روش ازدیاد:

 بوسیله بذر

  بوسیله قلمه : قلمه از ساقه های انتهائی گیاه و یا از قسمتهای چوبی گیاه گرفته میشود . در صورت امکان از هورمون ریشه زا استفاده شود . تنه های محکم گیاه را نیز میتوان به قطعه های کوچکی بریده و در فروردین ماه قلمه زد . در درختان بزرگ از قلمه هوائی نیز میتوان استفاده کرد .

 
 بوسیله پیوند : این گیاه را بروی گیاه دیگری از این خانواده به نام fatsia میتوان پیوند زد و عده ای معتقدند که بدین وسیله رشد آن افزایش می یابد