سوسن یکروزه (همروکالیس)

نام علمی: Hemerocallis

نام انگلیسی: Daylily

خانواده: علف درختان (Xanthorrhoeaceae)

سوسن یکروزه

هر چند که گل عزیز است و صحبتش را باید غنیمت شمرد و گل های همروکالیس هم یکروزه اند و عمر کوتاهی دارند ولی این گیاه صبح روز بعد باز به عشق آفتاب گلی تازه می رویاند و باغچه را از زیبایی خود محروم نمی کند.

جنس همروکالیس (Hemerocallis) در حدود 20 گونه دارد که امروزه آن ها را به عنوان گونه های وحشی می شناسیم. همانند (زنبق رشتی). این گونه ها بیشتر در آسیا بوده و در قرن بیستم به آمریکا و اروپا رفته و از آن زمان تا حال هزاران هزار رقم دو رگه از آن ها تولید شده است. این دورگه های تجاری امروزه به نام سوسن یک روزه(Daylily) معروف هستند. در گذشته همروکالیس در خانواده سوسنیان بوده و نام آن به همین دلیل سوسن یک روزه شده است. در صورتی که سوسنیان دارای پیاز هستند و همروکالیس ریزوم دارد.

نام همروکالیس نیز در یونانی به معنای زیبای یک روزه (beautiful for a day) است.

برگ های بلند خطی و شمشیر مانند و قوس دار آن به صورت متقابل می رویند و بوته علفی سبز و متراکم پدید می آورند. ارتفاع گیاه از ارقام پاکوتاه 30 سانتیمتری شروع می شود و در ارقام بلند به 150 سانتیمتر می رسد.

ساقه های گل دهنده بلند و کشیده است و تعداد گل و غنچه ها بر روی ساقه گل دهنده زیاد است و عمر هر گل فقط یک روز می باشد.

رنگ گل ها بسیار متنوع بوده و گلبرگ های آن طرح ها و رنگ های گوناگون دارد. هر گل شش گلبرگ دارد ولی گل های پر پر هم تولید شده است. قطر گل ها به 12 سانتیمتر می رسد.

فصل گلدهی در ارقام جدید متفاوت است و تنوعی از اول بهار تا پاییز دارد. به همین دلیل می توان ارقامی را با هم کاشت که زمان گلدهی متفاوتی داشته باشند و باغچه ما زمان بیشتری گل داشته باشد.

در کنار این ویژگی های برجسته باید اضافه کرد که تعدادی از ارقام معطر هستند.

نیازمندی های محیطی

خاک:

در تمام خاک هایی که زهکش خوب داشته باشد، به خوبی رشد می کند. همچنین این گیاه در خاک های فقیر از مواد غذایی هم رشد می کند. استفاده از کود گاوی پوسیده برای رشد بهتر گیاه مفید است.

آبیاری:

نیاز آبی آن متوسط است و زمانی آن را باید آب داد که سطح خاک رطوبت خود را از دست داده باشد. نسبت به خشکی مقاوم است ولی برای گلدهی خوب و گل های با کیفیت، آبیاری منظم مهم است.

نور:

برای گلدهی به نور کامل آفتاب نیاز دارد و حداقل 6 ساعت نور مستقیم آفتاب می خواهد. در مناطق شمالی کشور نیاز نوری آن بیشتر از 6 ساعت است.

دما:

به هوای گرم تابستان مقاوم است و همچنین ریزوم های این گیاه خزان پذیر، سرمای شدید زمستان را هم به خوبی تحمل می کند. همچنین این گیاه نسبت به هوای آلوده مقاوم است.

تکثیر:

روش تکثیر این گیاه تقسیم ریشه ها (ریزوم ها) است. برای این کار در اول بهار یا پاییز گیاه را از زمین خارج کرده و ریشه های آن را همراه با اندام هوایی به چند قسمت تقسیم نموده و دوباره به خاک می نشانند.

با کاشت بذر در بهار یا پاییز نیز می توان گیاهان جدید تولید کرد.

یاس رازقی، یاسمن رازقی

نام علمی: Jasminum sambac

نام انگلیسی: Arabian jasmine

خانواده: زیتونیان (Oleaceae)

یاس رازقی

باغچه به عطر دلپذیر یاس رازقی مغرور است و رنگ روشن و ملایم این گل ها نیز در زمینه سبز برگ ها چشم را می نوازد.

یاس رازقی گیاهی همیشه سبز است که به شکل بوته ای و یا گیاهی رونده تا 3 متر هم می تواند رشد کند. و اگر گیاه در گلخانه نگه داری شود، گل ها در کل سال بر شاخه جلوه گری و عطرافشانی می کنند.

یاس رازقی دارای ارقام بسیاری است که چند تا از معروف ترین آن ها عبارتند از:

Grand Duke of Tuscany

زادگاه آن ایران است، دارای رشد کندی است و قوی ترین عطر را نسبت به دیگر ارقام دارد. همچنین قطر گل های آن تا حدود 4 سانتیمتر هم می رسد که از این حیث هم “گل درشت ترین” رقم یاس رازقی ها است. می توانند در تمام سال گل بدهند؛ مخصوصا در تابستان ها. گیاهان مسن تر می توانند در یک زمان گل هایی متفاوت از نظر شکل و اندازه بدهند. گل های این رقم به گل های گاردنیا شباهت دارند و چند روزی بر شاخه می مانند و همانجا خشک می شوند. این گیاه باید برای داشتن ظاهر انبوه هرس شود در غیر اینصورت قد می کشد و دراز می شود. از این رقم دمنوش یاس نیز تهیه می شود؛ گل های کاملا گشوده را 15 الی 30 دقیقه در آب جوش دم می کنند.

این رقم نسبت به ارقام دیگر حساس تر بوده و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. گیاهان استقرار یافته به خشکی مقاوم و به آبیاری زیاد حساس اند.

Belle of India

این رقم که زادگاه آن هند است و گل های آن بویی شیرین و سپیدترین رنگ را در میان یاس ها دارند. گلبرگ این گل ها کشیده و بیضی شکل هستند و زیبایی تحسین برانگیزی دارند. در میان ارقام دیگر، این رقم به نور و حرارت بیشتری نیاز دارد و برای شکل مطلوب باید مرتبا هرس شود. ظاهر آن مابین گیاهی بالارونده و درختچه است. از این رقم نیز دمنوش تهیه می شود. خاک آن باید همواره مرطوب بماند.

Maid Of Orleans

این رقم با گل های بسیار بویا و انبوهش در سراسر دنیا رایج شده است و می تواند هر سی چهل روز یکبار گل دهد که البته بستگی به درجه حرارت دارد. هر چقدر گرم تر، بهتر. عمر گل های آن 24 ساعت است ولی روز بعد با انبوهی گل های تازه جایگزین می شوند. این رقم کمتر از دیگر گونه ها به مراقبت نیاز دارد و سرعت رشد زیادی دارد. انسبت به دو گونه ای که در بالا معرفی شده اند، ظاهری بالا رونده تر دارد و برگ های آن نیز زیباتر و به رنگ سبز تیره است. برای درست کردن گردن آویزهای لوکس بکار می رود و در تهیه دمنوش نیز پر طرفدار است.

وقتی خاک، رطوبت خود را از دست داد آن را آبیاری کامل کنید. برای فرم مطلوب بایستی هرس شود.

Mysore Mulli  

با وجود رنگ سبز کمرنگ برگ ها که گاه به زردی می زنند، گل های این رقم انبوه و بسیار بویا هستند و نگهداری و به گلدهی واداشتن آن نیز بسیار آسان است. در صورت فراهم کردن فضای گرم و پر نور در تمام طول سال گل می دهد.

سرعت رشد آن زیاد است و وقتی خاک، رطوبت خود را از دست داد آن را آبیاری کامل کنید.

Arabian Nights   

این رقم گل های مشابه Maid of Olreans دارد اما تعداد گلبرگ های آن دوبرابر Maid of Olreans است، و البته به لحاظ اندازه به بزرگی گل های Grand Duke نمی رسند. ظاهر گیاهی بالا رونده را دارد و سرعت رشد آن سریع بوده و نسبت به سایه مقاوم است. خاک آن باید همواره مرطوب بماند.

 Malichat      

این رقم، دورگه ای کمیاب است که در تایلند متولد شده است. گل های آن چند طبقه و نسبت به بقیه ارقام کوچکتر است ولی به اندازه آنها رایحه قوی دارد. در تایلند این رقم برای ساختن حلقه های گردن آویز گل، مطلوب ترین است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

یاس رازقی از گروه نباتات آهک گریز هستند و خاک گلدان آنها باید بکلی فاقد مواد آهکی باشد. خاک آن ها باید زهکشی عالی و دارای هوموس بسیار باشد. خاک ایده آل آن ها ترکیبی از سه قسمت خاک برگ پوسیده یا پیت موس+ دو قسمت شن شسته شده یا پرلیت+یک قسمت خاک معمولی باغچه است.

از کود های با فرمول 10-10-10 یا 20-20-20 با نصف غلظت آن می توان ماهانه در صورت گرم بودن هوا یا نگهداری در گلخانه استفاده کرد. در کود دهی افراط نکنید.

آبیاری:

ارقام مختلف نیاز آبی متفاوتی دارند. ولی به طور کلی نیاز آبی آن ها متوسط است یعنی اگر خاک آن ها مرطوب بود نیازی به آبیاری نیست. در فصل زمستان آبیاری را کم کنید.

نور:

این گیاهان در زیر نور آفتاب به شکل بوته ای انبوه رشد می کنند و رشد آن در سایه شبیه یک پیچک می شود با برگ هایی بزرگ تر و تیره تر. در ماه های گرم تابستان بهتر است گیاه را در مکانی قرار دهید که از آفتاب صبح و سایه بعد از ظهر بهره مند شود.

در صورتی که گیاه را در خانه نگه می دارید؛ نزدیک به پنجره های جنوبی قرار دهید تا نور کافی به آن ها برسد.

دما:

یاس رازقی در طول روز مکان هایی گرم و مرطوب را دوست دارد و شب ها، هوایی خنک. این گیاهان رطوبت هوا را دوست دارند و رطوبت 80-50 درصد ایده آل است. در صورت نگهداری این گیاه در گلخانه با رطوبت بالا، هوا باید به خوبی جریان داشته باشد.

با سرد شدن هوا و قبل از اینکه دما به 10 درجه برسد گیاه را به فضایی گرم تر انتقال دهید.

تکثیر:
یاس رازقی را معمولا از طریق خوابانیدن شاخه یا قلمه زدن تکثیر می کنند.

در روش اول شاخه های بلند یک یا دو ساله را که در قسمت پایین بوته قرار دارند انتخاب کنید، زیر هر شاخه، گلدانی را که از ماسه نرم پر شده قرار دهید و قسمت میانی شاخه را در داخل گلدان بکارید. لازم است هر سرشاخه شامل دو یا سه جوانه باشد. معمولاً یک ماه و نیم به طول می انجامد تا شاخه های خوابانیده شده کاملا ریشه دار شوند. برای سرعت بخشیدن به ریشه زایی شاخه ها بهتر است قبل از قرار دادن ساقه در ماسه، قسمتی از آن را که در ماسه قرار می گیرد با نوک چاقو خراش بدهیم. بعد از اینکه ریشه ها تولید شدند شاخه را از پایه مادری جدا می کنیم.

قلمه های این گیاه را در تابستان با طول 12-10 سانتیمتر تهیه می کنند.

گیاه آپارتمانی دراسنا برگ بلالی

نام علمی: Dracaena fragrans

نام انگلیسی: Corn plant, Cornstalk dracaena

خانواده: مارچوبگان (Asparagaceae)

دراسنا برگ بلالی (دراسنا نقره ای)

زیبایی پاسیو ها با برگ های براق و چشم نواز دراسنای برگ بلالی دوچندان می شود و این گیاه، از گیاهان آپارتمانی پر طرفدار است. بومی مناطق استوایی غرب افریقاست و در آنجا ارتفاع آن به 4?5 الی 15 متر هم می رسد، اما در نگهداری آپارتمانی 1 الی حدود 2 متر قد می کشد. بخاطر نگهداری آسان و دوام و سرعت رشد کند، دراسنا برگ بلالی تا مدت ها جایش را در ترکیب دکور آپارتمان حفظ می کند.

برگ های نیزه مانند دراسنا بلالی، به طول حداکثر 60 سانتیمتر و پهنای 7?5 سانتیمتر و به رنگ سبز براق هستند. برگ های جوان تر راست تر بر ساقه گیاه می ایستند برگ های مسن تر و بزرگتر به خاطر وزنشان حالت آویخته دارند و با سپری شدن عمرشان از پایین گیاه می افتند و ریشه ها را نمایان می کنند.

شکل و اندازه برگ ها در ارقام مختلف این گیاه با هم متفاوت است؛ برای مثال: وسط برگ های رقم محبوب Massangeana نوارهای باریک موازی به رنگ زرد روشن یا سفید به چشم می خورد و لبه برگ ها سبز رنگ است، بیشتر عکس های گالری متعلق به این گونه اند؛ در رقم Lindenni وسط برگ ها سبز است و حاشیه آنها نوارهای زرد یا سبز کمرنگ دارد؛ رقم Compacta ارتفاع و گسترش عرضی کمتری دارد و برای نگهداری در فضاهای کوچک مناسب تر است.

dracaena fragrans lindenii

Dracaena fragran compacta

گل های زرد-سفید کوچک و معطر بر خوشه های انتهایی در زمستان-بهار می رویند و غیر از بوی خوش جنبه زیبایی نیز دارند و در ابتدای رویش رنگ صورتی ملایمی دارند.

میوه های این گیاه نیز حبه های قرمز رنگی به قطر 1 الی 2 سانتیمتر هستند و بذر گیاه را در خود دارند، که البته این گل ها و میوه در آپارتمان بر گیاه ظاهر نمی شوند و زیبایی دراسنا برگ بلالی، به همان برگ های براق و پهن است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

این گیاه، خاک کمی اسیدی را دوست دارد بنابراین برای ترکیب خاک آن از خاک باغچه+خاک برگ+ شن یا پرلیت می توان استفاده کرد. و یا می توان از خاک های مخصوص گیاهان گلدانی که زهکش خوبی هم داشته باشند استفاده کرد. این گیاه را می توان در فصل رشد هر 3-2 هفته یکبار با یک کود مایع مخصوص گیاهان آپارتمانی و یا هر ماه با یک کودی مثل 10-10-10 آن را تغذیه مصنوعی کرد. تعویض گلدان باید هر 3-2 سال یکبار با یک شماره بالاتر انجام شود.

آبیاری:

خاک سطح گلدان این گیاه جز در فصل زمستان باید همواره نمدار بماند. هفته ای 3-2 مرتبه آبیاری در تابستان و یکبار در زمستان کافی است. آب مورد استفاده برای آبیاری را 48 ساعت در ظرفی نگه دارید و بعد استفاده کنید.

نور:

گیاه را از نور مستقیم آفتاب محافظت کنید. در محیط هایی با نور روشن، سرعت رشد گیاه سریع تر می شود و در نور کم هم گیاه می تواند زنده بماند.

دما:

دمای 24-15 درجه برای آن ایده آل است. با کاهش دما به زیر 12 درجه به گیاه صدمه وارد می شود و برگ ها شروع به ریزش می کنند تا این که گیاه می خشکد. در دماهای بالاتر از حد تحمل گیاه، با اسپری آب بر روی برگ ها مانع سوختگی نوک برگ ها شوید.

تکثیر:

از ساقه های قدیمی می توان قلمه هایی به طول 20-10 سانتیمتر تهیه کرد و بعد از آن که شیره آنان خشک شد آنان را در شن مرطوب کاشت تا ریشه دهند.

آفات و بیماری ها:

کنه تار عنکبوتی می تواند موجب زرد شدن برگ ها و بستن تار عنکبوت در زیر برگ ها شود. تریپس نیز می تواند موجب کمرنگ شدن برگ ها و ظهور لکه های قهوه ای رنگ در پهنه برگ شود که می توان از سموم سیستماتیک برای مبارزه با این افت استفاده کرد. قارچ Fusarium moniliforme یکی از عوامل بیماری زای این گیاه است که موجب ایجاد نواحی زرد رنگ و یا قهوه ای تیره بر روی برگ ها و همچنین پوسیدگی قسمت اتصال برگ به ساقه می شود. البته این بیماری اغلب برگ های جوان گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد . لکه ها در این بیماری قهوه ای رنگ هستند اما حاشیه ای زرد رنگ دارند . بیماری پوسیدگی باکتریایی توسط باکتری Erwinia carotovora نیز علائمی شبیه قارچ فوزاریوم ایجاد می کند. برخی دیگر از عوامل بیماری زای قارچی نیز وجود دارند که می توانند بیماری لکه برگی قارچی ایجاد کنند که در اثر آنان لکه هایی زرد و یا قهوه ای بر روی برگها ایجاد می شود. بیماری هایی که یاد شدند معمولاً باعث مرگ گیاه نمی شوند اما می توانند باعث کاهش رشد و همچنین کاهش زیبایی گیاه شوند.

زرد شدن برگ های گیاه دراسنا:

زرد شدن برگ های این گیاه به دلایل مختلفی صورت می گیرد و انواع متفاوتی از زردی برگسار در این گیاه ممکن است مشاهده شود.

گاهی خطوط زرد رنگ در کنار لبه برگ ها شکل می گیرد که معمولاً به همراه رنگ قهوه ای نیز هست که دلیل این مسئله کمبود آب، شور شدن خاک در اثر کوددهی بیش از اندازه و یا کمبود عناصر غذایی و فقر خاک است.

گاهی تمامی برگ سبز کم رنگ یا زرد می شود که شدت زیاد نور، رطوبت اندک محیط و یا شرایط نامساعد خاک(همانند زهکش نامناسب و یا سنگین بودن بیش از اندازه بافت خاک) موجب چنین حالتی می گردد.

جمع شدن آب بیش از اندازه در خاک و عدم خروج آب از اطراف ریشه ها منجر به شیوع برخی از بیماری های قارچی و از بین رفتن ریشه ها و در نتیجه از دست دادن برگ ها می شود که در این حالت ابتدا برگ ها به رنگ زرد-طلایی در می آیند و سپس می ریزند.

کمبود آب بخصوص در ماه های فصل بهار الی پاییز می تواند منجر به زردی برگ ها و البته سرخشکیدگی آنان شود.

تغییر مکان گیاه نیز عامل دیگری برای زرد شدن برگ ها است. زیرا ممکن است در مکان جدید میزان نور نسبت به مکان قبلی متفاوت باشد. اگر میزان نور بیشتر شده باشد به نحوی که شدت آن برای گیاه غیر قابل تحمل باشد، برگ ها زرد رنگ می شوند و لکه های قهوه ای رنگ که ناشی از مردن بافت ها است بر روی آنها ظاهر می گردد.

علاوه بر بیش بود شدت نور، کمبود نور نیز میتواند منجر زرد شدن برگ ها شود. اگر نور بسیار کم باشد برگ های گیاه بخصوص برگ های پایین گیاه زرد شده و از بین خواهند رفت. البته ریزش برگ های پایین گیاه و لخت شدن ساقه، از جمله مواردی است که با افزایش سن گیاه نیز می تواند پیش بیاید. بنابراین زمانی که چنین مشکلی ایجاد می شود، توجه کنید که آیا در هفته های اخیر شرایط نوری گیاه تغییر کرده است و یا خیر .

پوسیدگی ریشه به دلیل فعالیت بیماری های قارچی می تواند منجر به ظهور لکه های قهوه ای رنگ بر روی برگ ها شود. زرد شدن برگ، عدم رشد گیاه، پژمرده شدن برگ ها و قهوه ای شدن ساقه گیاه از آثار این این بیماری ها محسوب می شوند.

وجود و فعالیت آفات نیز از دیگر عوامل زرد شدن برگ ها است. بخصوص شپشک های سپردار، شپشک آردآلود و یا کنه تارعنکبوتی می توانند قسمت های مختلف گیاه بخصوص نواحی که برگ به ساقه متصل است و از دید افراد پنهان می مانند، فعالیت کرده و منجر به زرد شدن برگ ها شود.

یاس رازقی، یاسمن رازقی

نام علمی: Jasminum sambac

نام انگلیسی: Arabian jasmine

خانواده: زیتونیان (Oleaceae)

باغچه به عطر دلپذیر یاس رازقی مغرور است و رنگ روشن و ملایم این گل ها نیز در زمینه سبز برگ ها چشم را می نوازد.

یاس رازقی گیاهی همیشه سبز است که به شکل بوته ای و یا گیاهی رونده تا 3 متر هم می تواند رشد کند. و اگر گیاه در گلخانه نگه داری شود، گل ها در کل سال بر شاخه جلوه گری و عطرافشانی می کنند.

یاس رازقی دارای ارقام بسیاری است که چند تا از معروف ترین آن ها عبارتند از:

Grand Duke of Tuscany

زادگاه آن ایران است، دارای رشد کندی است و قوی ترین عطر را نسبت به دیگر ارقام دارد. همچنین قطر گل های آن تا حدود 4 سانتیمتر هم می رسد که از این حیث هم “گل درشت ترین” رقم یاس رازقی ها است. می توانند در تمام سال گل بدهند؛ مخصوصا در تابستان ها. گیاهان مسن تر می توانند در یک زمان گل هایی متفاوت از نظر شکل و اندازه بدهند. گل های این رقم به گل های گاردنیا شباهت دارند و چند روزی بر شاخه می مانند و همانجا خشک می شوند. این گیاه باید برای داشتن ظاهر انبوه هرس شود در غیر اینصورت قد می کشد و دراز می شود. از این رقم دمنوش یاس نیز تهیه می شود؛ گل های کاملا گشوده را 15 الی 30 دقیقه در آب جوش دم می کنند.

این رقم نسبت به ارقام دیگر حساس تر بوده و نیاز به مراقبت بیشتری دارد. گیاهان استقرار یافته به خشکی مقاوم و به آبیاری زیاد حساس اند.

Belle of India

این رقم که زادگاه آن هند است و گل های آن بویی شیرین و سپیدترین رنگ را در میان یاس ها دارند. گلبرگ این گل ها کشیده و بیضی شکل هستند و زیبایی تحسین برانگیزی دارند. در میان ارقام دیگر، این رقم به نور و حرارت بیشتری نیاز دارد و برای شکل مطلوب باید مرتبا هرس شود. ظاهر آن مابین گیاهی بالارونده و درختچه است. از این رقم نیز دمنوش تهیه می شود. خاک آن باید همواره مرطوب بماند.

Maid Of Orleans

این رقم با گل های بسیار بویا و انبوهش در سراسر دنیا رایج شده است و می تواند هر سی چهل روز یکبار گل دهد که البته بستگی به درجه حرارت دارد. هر چقدر گرم تر، بهتر. عمر گل های آن 24 ساعت است ولی روز بعد با انبوهی گل های تازه جایگزین می شوند. این رقم کمتر از دیگر گونه ها به مراقبت نیاز دارد و سرعت رشد زیادی دارد. انسبت به دو گونه ای که در بالا معرفی شده اند، ظاهری بالا رونده تر دارد و برگ های آن نیز زیباتر و به رنگ سبز تیره است. برای درست کردن گردن آویزهای لوکس بکار می رود و در تهیه دمنوش نیز پر طرفدار است.

وقتی خاک، رطوبت خود را از دست داد آن را آبیاری کامل کنید. برای فرم مطلوب بایستی هرس شود.

Mysore Mulli  

با وجود رنگ سبز کمرنگ برگ ها که گاه به زردی می زنند، گل های این رقم انبوه و بسیار بویا هستند و نگهداری و به گلدهی واداشتن آن نیز بسیار آسان است. در صورت فراهم کردن فضای گرم و پر نور در تمام طول سال گل می دهد.

سرعت رشد آن زیاد است و وقتی خاک، رطوبت خود را از دست داد آن را آبیاری کامل کنید.

Arabian Nights   

این رقم گل های مشابه Maid of Olreans دارد اما تعداد گلبرگ های آن دوبرابر Maid of Olreans است، و البته به لحاظ اندازه به بزرگی گل های Grand Duke نمی رسند. ظاهر گیاهی بالا رونده را دارد و سرعت رشد آن سریع بوده و نسبت به سایه مقاوم است. خاک آن باید همواره مرطوب بماند.

 Malichat      

این رقم، دورگه ای کمیاب است که در تایلند متولد شده است. گل های آن چند طبقه و نسبت به بقیه ارقام کوچکتر است ولی به اندازه آنها رایحه قوی دارد. در تایلند این رقم برای ساختن حلقه های گردن آویز گل، مطلوب ترین است.

نیازمندی های محیطی

خاک:

یاس رازقی از گروه نباتات آهک گریز هستند و خاک گلدان آنها باید بکلی فاقد مواد آهکی باشد. خاک آن ها باید زهکشی عالی و دارای هوموس بسیار باشد. خاک ایده آل آن ها ترکیبی از سه قسمت خاک برگ پوسیده یا پیت موس+ دو قسمت شن شسته شده یا پرلیت+یک قسمت خاک معمولی باغچه است.

از کود های با فرمول 10-10-10 یا 20-20-20 با نصف غلظت آن می توان ماهانه در صورت گرم بودن هوا یا نگهداری در گلخانه استفاده کرد. در کود دهی افراط نکنید.

آبیاری:

ارقام مختلف نیاز آبی متفاوتی دارند. ولی به طور کلی نیاز آبی آن ها متوسط است یعنی اگر خاک آن ها مرطوب بود نیازی به آبیاری نیست. در فصل زمستان آبیاری را کم کنید.

نور:

این گیاهان در زیر نور آفتاب به شکل بوته ای انبوه رشد می کنند و رشد آن در سایه شبیه یک پیچک می شود با برگ هایی بزرگ تر و تیره تر. در ماه های گرم تابستان بهتر است گیاه را در مکانی قرار دهید که از آفتاب صبح و سایه بعد از ظهر بهره مند شود.

در صورتی که گیاه را در خانه نگه می دارید؛ نزدیک به پنجره های جنوبی قرار دهید تا نور کافی به آن ها برسد.

دما:

یاس رازقی در طول روز مکان هایی گرم و مرطوب را دوست دارد و شب ها، هوایی خنک. این گیاهان رطوبت هوا را دوست دارند و رطوبت 80-50 درصد ایده آل است. در صورت نگهداری این گیاه در گلخانه با رطوبت بالا، هوا باید به خوبی جریان داشته باشد.

با سرد شدن هوا و قبل از اینکه دما به 10 درجه برسد گیاه را به فضایی گرم تر انتقال دهید.

تکثیر:
یاس رازقی را معمولا از طریق خوابانیدن شاخه یا قلمه زدن تکثیر می کنند.

در روش اول شاخه های بلند یک یا دو ساله را که در قسمت پایین بوته قرار دارند انتخاب کنید، زیر هر شاخه، گلدانی را که از ماسه نرم پر شده قرار دهید و قسمت میانی شاخه را در داخل گلدان بکارید. لازم است هر سرشاخه شامل دو یا سه جوانه باشد. معمولاً یک ماه و نیم به طول می انجامد تا شاخه های خوابانیده شده کاملا ریشه دار شوند. برای سرعت بخشیدن به ریشه زایی شاخه ها بهتر است قبل از قرار دادن ساقه در ماسه، قسمتی از آن را که در ماسه قرار می گیرد با نوک چاقو خراش بدهیم. بعد از اینکه ریشه ها تولید شدند شاخه را از پایه مادری جدا می کنیم.

قلمه های این گیاه را در تابستان با طول 12-10 سانتیمتر تهیه می کنند.

درختچه همیشه سبز ازگیل ژاپنی

نام علمی: Eriobotrya japonica

نام انگلیسی: Loquat, Japanese medlar, Japanese plum, Chinese plum

خانواده:گلسرخیان (Rosaceae)

ازگیل ژاپنی

درخت گلابی جنگلی یا گلابی وحشی همین ازگیل ژاپنی زیباست که با برگ های کشیده براق و میوه های خوشمزه نارنجی کمرنگ یا زرد، هم در باغ های میوه درخت محبوبی است و هم بدلیل جلوه زیبا می تواند زینت بخش باغچه ها و باغ های بزرگ باشد.

ازگیل ژاپنی درختچه ای متراکم است با شاخه های گسترده و تاج کروی که ارتفاع آن پس از سال ها عمر، به 5 الی 10 متر و قطر تاج پوششی آن نیز به 5 الی 10 متر می رسد. فرم طبیعی آن متقارن است و بخاطر هرس پذیری اش، چنان که گفته شد کاربرد بسیاری در طراحی فضای سبز دارد.

برگ های ازگیل ژاپنی به طول 12 الی 20 سانتیمتر و پهنای 5 الی 10 سانتیمتر به صورت مجتمع بر شاخه می رویند؛ ساده، متناوب کمی دندانه دار هستند و سطح آنها شیاردار است. براق و به رنگ سبز تیره هستند و سطح زیرین آنها کمرنگ تر و پوشیده از کرک های مسی رنگ است. برگ های تازه روییده رنگ سبز کمرنگ تری دارند و که در کنار برگ های مسن تر و تیره تر جلوه چشم نوازی به این درخت می بخشند.

گل های سفید و کمی معطر ازگیل ژاپنی معمولا از آبان تا دی ماه با قطر 1 سانتیمتر بر گل آذین های 12 الی 15 سانتیمتری در انتهای شاخه ها شکوفا می شوند. ولی بسته به رقم این زمان فرق می کند. میوه ها تقریبا سه ماه بعد از گل دهی می رسند. در بعضی از ارقام میوه اول بهار و در بعضی اوایل تابستان می رسد.

میوه گلابی جنگی، مدور و گلابی مانند به رنگ زرد نارنجی، کمی معطر و در خوشه های 3 الی 10 تایی می رویند. این میوه ها آبدار و خوش طعم و کمی ترش هستند و حدود 2 الی 5 سانتیمتر طول دارند. ارقام زیادی از این درختان وجود دارد که تعدادی فقط برای تولید میوه هایی با کیفیت بهتر ایجاد شده اند.

از برگ این درخت چای با خواص درمانی تولید می شود.

بهتر است این درختان را هرسی سبک کرد تا میوه دهی آن کاهش نیابد. همچنین می توان از این درختان برای ساخت پرچینی جذاب استفاده کرد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

ازگیل ژاپنی در بیشتر خاک ها از سبک شنی تا سنگین رسی به شرط داشتن زهکش خوب رشد می کند. در خاک های آهکی هم می تواند رشد کند ولی به خاک های شور مقاوم نیست.

به کوددهی در حد معمول احتیاج است. در صورتی کوددهی زیاد، گلدهی کاهش می یابد. اگر هدف میوه دهی نباشد می توان کمی کوددهی را بیشتر کرد. می توان با یک کودی مثل 6-6-6 و سه بار کوددهی در فصل رشد، نیاز گیاه را بر طرف کرد.

آبیاری:

به آبیاری در حد معمول نیاز دارد و رطوبت پایدار خاک به رشد آن کمک می کند. هر چند درختان استقرار یافته چند ساله به خشکی مقاوم هستند. این درختان نسبت به ماندن آب در پای خود حساس هستند.

نور:
به نور مستقیم آفتاب مخصوصا برای میوه دهی نیاز دارد. و در نیم سایه هم به خوبی رشد می کند. حتی این گیاه را در یک پاسیو پرنور هم می توان نگه داشت.

دما:

این درختان تا سرمای منفی 10 درجه هم زنده می مانند اما گل و میوه در دمای نزدیک به صفر از بین می روند. در صورت کاشت در گلدان، می توان این گیاه را در زمستان به داخل خانه آورد و همانند یک گیاه آپارتمانی از آن استفاده کرد.

تکثیر:

به راحتی می توان از طریق بذر آن را تکثیر کرد. البته وقتی هدف استفاده از گیاهی زینتی باشد این روش معقول است.

در صورتی که هدف میوه باشد باید از ارقامی استفاده کرد که کیفیت میوه آن ها از نظر طعم

چه از نظر سایز و یا کوچک بودن دانه ها، بهتر باشد. در این حالت برای تکثیر، از قلمه چوبی رقم مورد نظر استفاده می کنند.

برای داشتن درختان میوه ای با قد کوتاه، می توان از پیوند رقم مورد نظر بر روی پایه درخت “به” استفاده کرد. استفاده از روش پیوند باعث می شود درختان 3-2 سال بعد به بار بنشینند؛ که برای درختان تولید شده از بذر این زمان 8 سال به طول می انجامد.