بن سای به ژاپنی

نام علمی: Chaenomeles

نام انگلیسی: Japanese quince, Japonica

بن سای به ژاپنی 

با این درختچه همگان آشنایی دارند. گل های نارنجی متمایل به قرمز آن در اواخر اسفند زینت بخش پارک ها و باغ ها است. در تابستان به جز اندام سبزینه هوایی منظره جالب توجه دیگری ندارد، اما در صورتی که در پناهگاه ها و دور از سرمای شدید کاشت شده باشد در بهمن نیز گلدهی شروع می گردد. تولید شاخه های نابجا و فراوان از سطح خاک از مشخصات و عادات شاخه دهی این درختچه است به طوری که تهیه بن سای به ژاپنی با یک تنه واحد کاری بس مشکل است.

هنرمندان بن سای اخیراً دست به ابتکار جالبی در این باره زده اند، منشاء شاخه های فراوان و نا به جا از اولین ریشه های ضخیم موجود در خاک است و چنانچه به ژاپنی چندین ساله موجود در باغچه از خاک خارج و طوری به گلدان انتقال داده شود که آن قسمت از ریشه های ضخیم در هوا و خارج از خاک قرار گیرند، هر ساله شاخه های نابجا از آن قسمت خارج می گردند که از میان آن ها تعدادی از شاخه های مورد نظر را باقی گذاشته و بقیه با هرس شدیداً حذف می گردند.

محل نگهداری:

به ژاپنی در آفتاب شدید، نیمه آفتاب و نیم سایه در هر دو حالت سازگاری خوبی دارد و در کیفیت گل ها چندان تأثیری ندارد. نسبت به کم آبی  کمی حساس است و ایجاد سایه روی گلدان ها در هوای گرم لازم است. در طول زمستان در محیط باز تا 17 درجه زیر صفر تحمل دارد، اما بهتر است در شب های سردتر از هشت درجه زیر صفر، در محیط  بسته قرار داده شود. در روز بیشترین نور را دوست دارد. در این صورت بیشترین و بهترین گل را دارا خواهد بود.

تعویض گلدان:

گلدان های جوان هر یک تا دو سال و گلدان های مسن تر هر سه سال یک بار در بهار احتیاج به تعویض دارند. گلدان باید کمی عمیق تر باشد و خاک استاندارد دارای مقداری خاک آلی بهترین محیط رشد برای آن است.

هرس:

هرس به ژاپنی از نوع خاص است و در صورت عدم هرس پس از گلدهی، گل ها شدیداً در سال آینده کم و بی کیفیت خواهند بود. پس از گلدهی در بهار فوراً نسبت به حذف شاخه های اضافه از انتهای طوقه اقدام کنید و به جوانه هایی که بعد از این هرس تولید می شوند تا اواخر تابستان اجازه رشد دهید. در این تاریخ نوک شاخه ها را چنان قطع کنید که فقط 2 تا 4 جفت برگ باقی بماند. در این صورت جوانه های کنار این برگ ها گل های سال آینده خواهند بود.

سربرداری: در بحث هرس ذکر شد.

آبیاری:

در تابستان بیشتر و در زمستان آبیاری کمتر لازم است. در هر صورت اجازه ندهید در هیچ فصلی خاک خشک بماند.

تغذیه:

در بهار مواد غذایی اضافه شده به خاک با مقدار کمی ازت آزاد است اما در اواسط تابستان تا اواسط پاییز با مواد غذایی عاری از ازت و در زمستان بدون تغذیه مصنوعی خواهد بود.

هشدار!!:

مهم ترین مسئله قابل توجه در به ژاپنی آبیاری مرتب و جلوگیری از کم آبی است. در صورت کم شدن دور آبیاری -خصوصاً  در فصل رشد- شاخه ها شروع به پژمرده شدن می نمایند. در بین آفات، شته ها از مهم ترین آنها هستند.