گل یکساله آفتابگردان مکزیکی

نام علمی: Tithonia rotundifolia

نام انگلیسی:  Mexican sunflower

خانواده: گل ستارگان (Asteraceae)

آفتابگردان مکزیکی

از نیمه تابستان تا پاییز، گل هایی با رنگ های گرم و پرانرژی بر ساقه های گیاه آفتابگردان مکزیکی جلوه گری می کنند و پروانه ها را به خود می خوانند. این گل می تواند در گلدان نیز میهمانِ گرامی خانه شود و شورِ زندگی بخشِ آفتاب تابستانی را در فضای خانه بگستراند. و چنان که از نامش پیداست بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است.

گل های دیسکی آفتابگردان مکزیکی به رنگ های نارنجی، قرمز-نارنجی و زرد-نارنجی هستند و قطر هر یک از آنها حدوداً تا 7?5 سانتیمتر می رسد. ساقه های بلند این گل ها در یک فصل حدود 120 الی 180 سانتیمتر قد می کشد. فصل گلدهی از نیمه تابستان تا سرمای پاییز است.

برگ های ضخیم ِسبز تیره به طول 7?5 تا 30 سانتیمتری گیاه، و عرض 5 الی 10 سانتیمتر یکپارچه یا چند تکه، عموماً شکلی بیضوی دارد که البته نوک آن کشیده تر است. لبه برگ ها کنگره دار و پشت آنها به نحو مشخصی کرک دار است؛ همچنین ساقه ها و تمام برگ ها از کرک نرم و خوابیده ای پوشانده شده اند.

رقم زیبای Torch در بین ارقام آفتابگردان مکزیکی با قد یک و نیم متری و گل های درخشان قرمز-نارنجی خود رایج ترین است. همچنین دو رقم Goldfinger و Fiesta Del Sol ارقام کوتاه قدی که حداکثر تا 90 سانتیمتر بلند می شوند. این ارقام برای باغچه های کوچکتر بسیار مناسب هستند و کاشت آن ها برای بیشتر فضا ها مقدور است.

***با سربرداری گل های خشک شده به طولانی شدن زمان گلدهی کمک کنید. حلزون ها می توانند به این گیاه صدمه بزنند.

نیازمندی های محیطی
خاک:
نیاز به خاکی با زهکش عالی دارد.در خاک های فقیر به خوبی رشد می کند. از تهیه خاکی غنی برای آن پرهیز کنید چون باعث رشد ساقه هایی زیاد و ضعیف می شود.

آبیاری:

به خشکی مقاوم است و نیاز به آبیاری کمی دارد.

نور:

حداقل به 6 ساعت نور کامل آفتاب احتیاج دارد.

دما:

گیاه گرما دوستی است که به خوبی گرمای هوای تابستانی را تحمل می کند. نسبت به سرما حساس است و خشک می شود. تا شروع سرما می تواند گل دهد.

تکثیر:

به آسانی با کاشت بذر در اوایل بهار در محل کاشت تکثیر می شود. گاهی بذرها در اواخر تابستان ریخته و جوانه می زنند و گیاهان جدید قبل از سرما به گل می نشینند.