نام علمی :  Pandanus veitchii 

این جنس از تیره (pandanaceae) است در انگلیسی به نام screw pine مشهور است از 600 گونه مختلف گیاهان استوایی درختچه ای همیشه سبز تشکیل یافته ا ست. گونه های این گیاه را به خاطر برگهای زیبایشان که شبیه برگهای آناناس است پرورش می دهند

این گیاه شامل بیش از پنج گونه است که سه گونه آن:

1- پاندانوس معمولی

2- پاندانوس ابلق

3- پاندانوس پا کوتاه

و مهمترین گونه زینتی آن که در منازل پرورش می دهند عبارتند است:

گونه P.veitchii بومی پلی‌نزی است ارتفاع و گسترش آن در حدود 60 سانتیمتر است . برگ های ششمشیری ، پهن ، ناوی شکل در کنار و روی برگهای مرکزی دارای دانه های ظریف خار مانند می باشد . طول آن به شصت سانتیمتر می رسد . رنگ آن سبز تیره با لبه سفید خالص یا نقره ای رنگ است. از خصوصیات این گیاه بوجود آوردن ریشه هوایی است که بصورت مستقیم از گیاه خارج شده و در محیط زیستگاه به طول یک متر میرسد . این وضعیت البته در اطاق بندرت مشاهده میگردد. با گذشت چند سال از عمر گیاه پاجوش هایی ظاهر میشود که میتوان آنها را از گیاه جدا نموده به عنوان گیاه مستقل کشت نمایید و دارای میوه ای شبیه میوه درخت کاج است.

مراقبت های لازم:

نور: گیاهان این جنس به نورفراوان احتیاج دارند و نور متوسط را نیز تحمل میکنند نور مستقیم خورشید برای آنان مضر است

حرارت: این جنس مخصوص گلخانه های گرم است ، حرارت مناسب برای آن 22-20درجه است . ولی باید آن را از منبع حرارتی مانند بخاری ، رادیاتور شوفاژ و همچنین جریان هوا دور نگه داشت و حرارت کمتر از پانزده درجه گیاه احتمالا" از بین خواهد رفت.

آبیاری: گیاه به آب زیادی احتیاج دارد ، بنابراین خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد ، ضمنا" گلدان باید دارای زه کشی خوب باشد تا آب آن در خاک باقی نماند زیرا آب زیاد مجب پوسیدگی ریشه می گردد.

رطوبت: گیاه به رطوبت متوسط هوا احتیاج دارد . پاشیدن آب برروی برگها مخصوصا در تابستان بسیار ضروری است . چنانچه درجه حرارت کم ولی رطوبت هوا زیاد باشد نوک برگها قهوه ای و خشک می شود و در هوای خشک مورد حمله تریپس و عنکبوت های قرمز و سایر حشرات مضر قرار میگیرند که بوسیله سمموم حشره کش می توان آنها را از بین برد

نوع خاک: خاک برگها مخصوصا" خاک حاصله از چمن یامخلوطی از ماسه ،خاک برگ وپیت مناسبترین خاک برای گیاهان است ph یعنی اسیدیته خاک باید قلیایی و در حدود 8-7 باشد.

کود: این گیاه احتیاج زیادی به کود ازته دارد و میتوان از کودی از که شامل 100گرم نیترات پتاسیم ،100گرم فسفات کلسیم ، و200گرم سولفات آمونیم است استفاده کرد و آن را به به مقدار 30 گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا آبان ماه به گیاه داد. کشت و ازدیاد گیاه ازدیاد گیاه به این صورت است که پاجوش های ایجاد شده از گیاه را با قسمتی از ریشه گیاه در فصل بهار و تمام طول تابستان جدا کرده و محل برش را برای جلوگیری از پوسیدگی با ذغال چوب می پوشانیم و سپس به کاشت آن اقدام می نماییم.

علائم بیماری و نحوه درمان :

1- برگها چروکیده و قهوه ای میشوند.

-علت: هوای گرم و بی آبی.

-علاج: آبیاری کنید.

2- برگها در حال پوسیدگی است.

-علت: هنگام آبیاری بارانی قطرات آب بر روی برگها به جا مانده است.

-علاج: روی برگ آب نریزید.

3- لکه های قهوه ای در روی برگ طاهر میشود.

- علت: هوای محیط خشک است.

- علاج: با لا بردن زطوبت محیط.

4- برگها به حالت بی رنگی و نرم و آبکی در می آیند.

- علت: هوای خیلی سرد.

- علاج: رفع یخ زدگی.

5- برگها حالت ابلق بودن خود را از دست میدهند.

- علت: نبودن نور کافی.

علاج:انتقال به محل پر نور تر.

6- برگ رنگ پریده و چروکیده میشود.

- علت: نور زیاد.

- علاج: انتقال به محل پور نور تر.

7- برگ دارای نقاط زرد رنگ است.

-علت: وجود آفت کنه در زیز برگها.

علاج: سمپاشی با سموم کنه کش.

ازدیاد از راه پاجوش: جدا کردن پاجوش ها از اطراف گیاه مادری و کاشت آن در مخلوط خاکی مخصوص گیاه پاندانوس.

نام علمی : JASMINUM-SAMBAC

یاس رازقی گیاهی است بالارونده با گل های سفید و کوچک که بسیار معطرند. این درختچه زیبا با درخت زیتون قوم و خویشی نزدیک دارد. در واقع هر دوی اینها از یک خانواده هستند.معمولاًرازقی را در کنار آلاچیق ها و دیوارها و نرده ها یا کنار درهای ورودی می کارند تا در فصل گل از عطر گل هایش استفاده کنند.

رازقی در تابستان به گل می نشیند و خانه شما را معطر می کند. در مناطقی مثل نواحی شمال کشور در فضای باز به آسانی رشد می کند، اما از آن جایی که نسبت به سرمای زمستان حساس است در نواحی سرد باید در گلدان کاشته شود و در زمستان به داخل ساختمان منتقل گردد.

اضافه کردن مکمل های غذایی در فصول گرم به گلدهی رازقی کمک می کند.از اوایل پاییز تا اوایل بهار هر وقت که فرصت داشتید می توانید به انتقال و کاشت نهال رازقی اقدام کنید. اما تکثیر آن را باید در بهار انجام دهید.

طریقه تکثیر:

با روش های مختلفی چون قلمه و خوابانیدن شاخه می توانیم رازقی را تکثیر کنیم.

خوابانیدن شاخه:

برای این منظور شاخه های بلند یک یا دو ساله را که در قسمت پایین بوته قرار دارند انتخاب کنید، زیر هر شاخه، گلدانی را که از ماسه نرم پر شده قرار دهید و قسمت میانی شاخه را در داخل گلدان بکارید. لازم است هر سرشاخه شامل دو یا سه جوانه باشد. معمولاً یک ماه و نیم به طول می انجامد تا شاخه های خوابانیده شده ریشه دار شوند.برای سرعت بخشیدن به ریشه زایی شاخه ها بهتر است قبل از قرار دادن ساقه در ماسه، قسمتی از آن را که باید در ماسه قرار گیرد با نوک چاقو خراش بدهیم.بعد از اینکه ریشه ها تولید شدند شاخه را از پایه مادری جدا می کنیم.

ازدیاد به روش قلمه:

قبل از باز شدن جوانه ها، شاخه های ضخیم را انتخاب نموده و هر ساقه را به چند قطعه به طول ده تا بیست سانتی متر تقسیم می کنیم.قلمه هایی را انتخاب کنید که دارای سه تا چهار جوانه باشند، این قلمه ها باید حداقل به مدت دو ماه در ماسه کاشته شوند. قلمه های کاشته شده را در سایه قرار دهید و همه روزه به آنها آب بدهید. بعد از دو ماه آنها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید.

پیوند:

برای ایجاد تنوع می توانیم یاس رازقی را روی یاس چمپا پیوند کنیم و از هر بوته دو نوع گل به دست آوریم.

استفاده از گل یاس در صنعت عطرسازی

چینی ها از سی سال پیش تاکنون گل های یاس رازقی را برای تولید چای معطر مورد استفاده قرار داده اند. در زمان قدیم در هندوستان گل های رازقی را با کنجد مخلوط می کردند و روغن کنجد را که آغشته به این گل معطر بود می گرفتند، به این ترتیب عطرهای طبیعی تولید می شد.امروزه با استفاده از شیوه های مدرن، عطر رازقی را که یکی از بهترین و شاید گرانبهاترین عطر دنیاست تهیه و عرضه می دارند.

کاج مُطَبَّق نوعی کاجی سوزنی است با نام علمی Araucaria heterophylla. کاج مطبق از خانواده مطبقیان است. از گران قیمت ترین درختچه های تزئینی و گیاهان آپارتمانی بسیار لوکس است. علت گران قیمت بودن آن تکثیر مشکل و رشد بطئی آن است.

Araucaria heterophylla

Araucaric excelsa

گیاهی است سوزنی برگ و زیبا و از خانواده آراکریاسه با شاخه‌های مطبق، موطن اصلی آن جزیره نور فولک استرالیا است. رشد آن در محیط طبیعی زیاد ولی در آپارتمان به کندی رشد مینماید احتیاج به اکسیژن فراوان دارد و درجه حرارت بالا را تحمل نمی‌کند .

نیاز های کاج مُطَبَّق:

نور: اگرچه سایه را تحمل می‌‌کند ولی نزدیک به پنجره با نور ملایم نگهداری کنید البته قابلیت نگهداری در آفتاب را نیز دارد که بهتر است در بهار و تابستان آن را در خارج از آپارتمان نگهداری کنید. در نور کامل بدون تابش آفتاب سبزتر میماند ولی در آفتاب بهتر رشد می‌‌کند. هر چند وقت یکبار آن را 180 درجه بچرخانید تا به طرف نور منحرف نشود.

دما: قابلیت تحمل گرما تا 40 درجه سانتی گراد را دارد ولی به هیچ وجه تحمل یخبندان را ندارد.

آبیاری: در تابستان هفته‌ای دو بار و در زمستان در 7 تا 10 روز یکبار آبیاری نما یید خاک را همیشه مرطوب نگهدارید .

خاک: خاک کمپوست برای این گیاه مناسب است. خاک را سبک تهیه نمایید مخلوطی از دو قسمت خاک و سه قسمت برگ پوسیده برای این گیاه مناسب است.

تکثیر:تکثیر کاج مطبق در خانه بسیار مشکل و تقریبا ناممکن است. برای تکثیر از بذر یا قلمه استفاده می‌‌شود که البته قلمه باید از انتها ی ساقه گیاه باشد در غیر اینصورت گیاه حاصل کج در می‌‌آید.

نکته :  نور کم , آبیاری نامناسب, رطوبت پایین, تغذیه نادرست و سرما یا گرمای بیش از حد و آفات و بیماریهای گیاهی همه و همه باعث برگهای نازک و آویزان می شود.

نام علمی : (Dieffen bachia amoena.)

نام اصیل فارسی آن سمبرگ و نام انگلیسی آن Dumb Cane یا عصای لالی است. نام فارسی سمبرگ و نام انگلیسی عصای لالی، اشاره به سمی بودن شیره گیاهی است که باعث تحریک شدید اعضای حساس بدن می‌شود.

گیاهی است با برگ های زیبا از خانواده آراسه ARACEAE که در اکثر آپارتمان ها وجود دارد که گاهی در صورت بالا بودن سن گیاه و مهیا بودن شرایط ، گل می دهد که البته خیلی کم دیده می شود (طول گل آن به 13 سانتیمتر می رسد ولی چندان مشخص نیست)؛

این گیاه که بومی آمریکای جنوبی و مرکزی است چندین نوع دارد؛ گیاهی مقاوم است و به دلیل سادگی نگهداری در اکثر آپارتمان ها دیده می شود .

طول برگ های شکننده این گیاه ممکن است تا 47 سانت نیز برسد و پهنای برگ ها نیز به نصف این مقدار افزایش می یابد.

نیازها

نور:

نور غیرمستقیم بهترین نور برای گیاه است و نسبت به نور مستقیم آفتاب حساس است و آسیب می بیند. در صورت کمبودِ نور، گیاه علفی و ساقه هایش دراز می شود.

معمولاً در نور معمولی ساختمان خوب رشد می کند و به هر نوری به جز تابش مستقیم سازگار است.

گیاه را هر چند وقت یک بار بچرخانید تا برگ ها به یک طرف منحرف نشود .

دما :

بهترین درجه حرارت برای آن بین 13 تا 18 درجه است و معمولاً فقط در فصل زمستان باید در اتاق نگهداری شود و در بقیه فصول می تواند دمای محیط را تحمل کند؛ البته نسبت به سرمای بیش از اندازه حساس است .

آبیاری :

در تابستان هفته ای 2 تا 3 بار کافی است و در زمستان هفته ای یک بار. این گیاه نسبت به خشکی مقاومتر است تا آبیاری بیش از اندازه، پس اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود . در بیشتر منازل به دلیل آبیاری بیش از اندازه گیاه پوسیده می شود و از بین می رود.

خاک :

این گیاه به زهکشی خوبی نیاز دارد بنابراین خاک برگ برای این گیاه مناسب است (مخلوط یک قسمت خاک رس و یک قسمت کود حیوانی و دو قسمت برگ ). زیاد بودن کود حیوانی باعث پوسیدگی آن می شود.

تکثیر :

جدا کردن «پاجوش» های ریشه دار و کاشتن آنها، یا قلمه زدن ساقه ی برگ دار و بدون برگ؛ بدین ترتیب که ساقه های برگدار را پس از جدا کردن از گیاه، چند ساعت تا یک روز در هوای آزاد بگذارید تا محل های برش خشک شود و سپس یا در یک ظرف آب قرار دهید تا ریشه دهد و سپس کاشته شود، یا قلمه ها را در ماسه بکارید و از قلمه های بدون برگ و دارای حداقل یک جوانه به اندازه 5 سانتیمتر ببرید و بعداز دو روز قرار دادن در هوای آزاد، به صورت افقی، طوری که جوانه به سمت سطح خاک باشد بکارید تا پس از ریشه دار شدن آنها را در گلدان های جداگانه کشت کنید .

تشخیص و درمان:

خشک شدن برگ‌ها: عامل آن گرم و خشک بودن هوای اتاق است. برای درمان باید رطوبت خاک را بازدید کرده و در صورت لزوم آبیاری کنید. آب‌پاشی با اسپری را نیز فراموش نکنید. در ضمن گیاه را به محل خنک‌تر منتقل کنید.

پوسیدگی برگ و ساقه: عامل آن قارچ بوتری‌تیس است. برای رفع آن باید با توجه به اینکه ایجاد قارچ بوتری تیس خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است، آب‌پاشی را کمتر کرده و گیاه را در دمای حدود 16 درجه سانتی‌گراد نگهداری کنید. در ضمن با سم قارچ‌کش سم‌پاشی کنید.

زرد شدن برگ‌های زیرین و ایجاد لکه‌های قهوه‌ای در لبه برگ: عامل آن آبیاری بیش از حد نیاز است. برای رفع آن باید اجازه دهید سطح خاک بین 2 آبیاری خشک شود، سپس مقدار کمتری از حد معمول به آن آب دهید.

رنگ‌پریدگی برگ‌ها و وجود تار عنکبوت در زیر آنها: عامل آن کنه ریز قرمز است. برای رفع آن باید هر دو هفته یک بار با سم کنه کش گیاه را سم‌پاشی کنید.

نکته :

همیشه گیاهان خود را با کودهای مایع موجود در بازار آبیاری کنید. هر 15 روز یک بار کود مایع را به نسبت مشخصی که از طرف تولید کننده معین می شود در آب حل نمایید و گیاه را با آن آبیاری کنید.

احتیاط :

این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال می دهید برگ های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود (در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب می رساند و شخص قادر به تکلم نیست).

نام علمی :  Aglonema treubii 

سرزمین اصلی این گیاه جزایر سلب است. انواع دیگر آگلونما در جنگل های گرم و مرطوب هند و مناطق اندونزی، مالزی، سریلانکا و جزایر فیلیپین است. 
گیاهی است از تیره ی "شیپوریها" با قد و قامتی برازنده و جالب ارتفاع آن به 60 سانتیمتر می رسد. این گیاه زیبا دارای برگ های کشیده و برگ ها نسبت به انواع دیگر کوتاه است. رنگ برگ ها سبز مایل به آبی در وسط برگها لکه های خاکستری نقره فام به صورت نا منظم در پهنه برگ گسترده شده است. 
آگلونما از شاخه های بسیار نزدیک دیفن باخیا است که بعد ها در موردش توضیح داده می شود. جذابیت آن مربوط به برگ های آنست. گلهای این گیاه در اواسط تابستان به رنگ سفید و لوله ای ظاهر می شود و برای تقویت عمومی گیاه بهتر است چیده شود.

خاک: اصولاً انواع آگلونما احتیاج به خاک سبک دارند و گلدان باید دارای زه کش کامل بوده به طوریکه هوا در داخل خاک وجود داشته باشد. لذا خاک آن بایستی مخلوطی از خاک برگ پوسیده و ماسه و خزه فراهم گردد. بهتر است برای تامین هوای داخل خاک مقداری پوکه صنعتی ریز یا پریلیت به این خاک اضافه گردد. نظر به اینکه توسعه ریشه دهی آن زیاد نیست لذا تعویض گلدان هر ساله ضرورت ندارد و می تواند گلدان محتوی آگلونما حتی الامکان کوچک باشد: کشت آگلونما در گلدانهای سیستم کشاورزی بدون خاک نتیجه ی خوبی داده است.

نور: این گیاه در محیط کم نورو یکنواخت سازگاری دارد. بنابراین برای نگهداری در ساختمانها مناسب ترین گیاه آپارتمانی به شمار می آید.

آبیاری: آگلونماها به آب زیادی احتیاج ندارند و گیاهی است کم آب. آبیاری آن طوری باید انجام گیرد که خاک اطراف ریشه همیشه قدری مرطوب باشد. آب زیاد آن هم در گلدانهای فاقد زه کش موجب ضعف و پژمردگی آن ها می شود. برگ ها احتیاج به رطوبت هوا دارد. در مواقع گرم اسپری آب روی ضرورت دارد. مناسب ترین رطوبت هوا حدود 70 تا 80 درصد می باشد.

حرارت: گیاهی گرما دوست است و مناسب ترین درجه حرارت برای نگهداری آن 20 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد. در هوای سرد که درجه حرارت به 10 درجه و یا پایین تر رود کم کم برگها زرد شده و می ریزد و در این صورت گیاه از فعالیت می افتد.

تغذیه: این گیاه در دوران فعالیت و رشد به تمام عناصر غذایی نیاز دارد و از کودهای شیمیایی محلول در آب بر حسب توصیه کارخانجات سازنده هر 10 روز یکبار از طریق برگ و ریشه غذای لازم داده می شود.

آفات و امراض: ازآفات مهم آگلونما شته ها وکنه ها و سایر حشرات مکنده می باشد و برای دفع آنها سمپاشی با سموم حشره کش و کنه کش به کمترین مقدار مصرف می توان استفاده کرد. این گیاه در محیط گرم و مرطوب به پوسیدگی ریشه دچار می شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری علاوه براصلاح محیط پرورش استفاده از سموم قارچ کش را می توان توصیه کرد. ضدعفونی کردن خاک و بسترهای کاشت و حتی گلدانها ضروری است. این ضد عفونی را می توان با یکی از قارچکشهای موجود در بازار انجام داد.

ازدیاد: تکثیر از طریق پاجوش، قلمه سرشاخه ها و یا تقسیم بوته های بزرگ صورت می گیرد. قلمه ها در خاکی از مخلوط خزه با کمی ماسه زده می شود. گرمای بستر ازدیاد حدود 20 تا 25 درجه سانتیگراد است.

چند نکته:

از قرار دادن گیاه در مقابل نور مستقیم خورشید پرهیز کنید.

خاک گلدان را هر سه سال یکبار تعویض کنید

اگر برگها خیلی آویزان شدند برگها را دسته کنید و چند روز در داخل روزنامه بپیچید تا برگها حالت ایستاده به خود بگیرند .