نام علمی : (YUCCA ELEPHANTIPES)

گیاهی است زیبا از خانواده آگاواسه با برگ های کشیده و خنجری نوک تیز و به رنگ سبز ؛ این گیاه دو گونه دارد یکی که فاصله برگ ها در آن زیادتر است و گل نمی دهد و این نوع برای آپارتمان بیشتر توصیه می شود و نوع دیگر که فاصله برگ های آن کمتر است و گل هایی به شکل زنگوله واژگون و سفید و کرم رنگ می دهد و برای کشت در باغچه مناسبتر است.

هر دو گونه را می توان هم در آپارتمان و هم در باغچه نگهداری کرد.

این گیاه نسبت به شرایط نامساعد نور، دما و هوا بسیار مقاوم است و در هر جای خانه می توان از آن استفاده کرد و به همین دلیل در اکثر خانه ها دیده می شود.

نیازها

نور : به نور کافی احتیاج دارد، در آفتاب کامل می توان آن را نگهداری کرد؛ ولی در سایه پس از مدتی گیاه بد شکل می شود و فاصله برگ ها زیاد می گردد .

درجه حرارت: درجه حرارت مطلوب در زمستان 10 تا 16 درجه سانتیگراد است و در تابستان محتاج به نگهداری در خارج از اتاق است ولی کلاً از نظر دما در هر فصلی می توان آن را در اتاق یا خارج از خانه نگهداری نمود ( نسبت به سرما مقاوم است ).

آبیاری : در تابستان آن را همیشه مرطوب نگهدارید و هر 2 تا 3 روز یکبار آبیاری نمایید. در زمستان بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک گلدان خشک شود.

کلاً اکثر گیاهان چون در زمستان به علت دمای پایین رشد نمی کنند به آب کمی نیازمند هستند.

خاک : خاک مناسب خاک لوم است که مخلوطی از شن رس و مواد آلی است.

تکثیر : جدا کردن پاجوش ها ( پا گیاه ) در بهار از گیاه مادر و کاشتن آنها. کاشتن قلمه در شن و ریشه دار کردن آن که در اوایل بهار بهتر جواب می دهد. البته اگر جوانه انتهایی گیاه را ببرید گیاه پس از مدتی در قسمت جوانه انتهایی دو یا سه شاخه می شود که از آنها می توانید برای قلمه زدن استفاده نمایید .

ریزه کاریهای مراقبت از یوکا

گرما:

لازم است در زمستان آن را در جای خنک قرار دهید، اگر در فصل سرد در محل خیلی گرم قرار داشته باشد برگهایش خشک می شوند. خشکیدگی برگها از نوک برگ شروع می شود. با انتقال گیاه به محل خنک و خیس نمودن برگهایش می توان آن را از گرما نجات داد.

سست شدن ساقه:

سست شدن ساقه دلایل گوناگونی می تواند داشته باشد؛ اگر ساقه فقط انحنا پیدا کرده، بهتر است آن را با قیم ببندید. آبیاری را به طور مرتب انجام داده و گاهگداری گلدان را بچرخانید تا همه اندامهای آن به طور یکنواخت از نور برخوردار شوند. منظور از مرتب بودن آبیاری این است که فواصل زمانی بین دو آبیاری ثابت باشد. فراموش نمودن زمان آبیاری و یا آبیاری خارج از وقت تعیین شده عوارضی را به بار می آورد که یکی از این عوارض انحنای ساقه است.ممکن است سست بودن ساقه با آبکی بودن آن همراه باشد. این زمانی اتفاق می افتد که ریشه یا قسمتهایی از ساقه دچار پوسیدگی شده باشد؛ در این صورت بهتر است آبیاری را کمتر نموده و در فاصله بین دو آبیاری خاک را خشک نگهدارید. قسمتهای آبکی و لهیده و پوسیدگیها را با چاقوی تیز از گیاه جدا کنید، با استفاده از موادی که قارچ کش نامیده می شود از پیشرفتگی پوسیدگیهای ساقه و ریشه جلوگیری کنید. این مواد پودرمانند هستند و باید به صورت محلول در آب در هنگام آبیاری در اختیار گیاه قرار گیرند. تاریکی بیش از اندازه و بزرگ بودن گلدان نیز سبب سست شدن ساقه می گردد.

بیماری:

اگر گیاه در محیط سرد و مرطوب قرار گیرد روی برگها کپک خاکستری ایجاد می شود. این کپک به دلیل وجود نوعی قارچ به نام (بوتری تیس) می باشد.چنین بیماریهایی را نیز می توان با قرار دادن گیاه در محیط گرم و خشک، کم نمودن آبیاری و استفاده از سموم قارچ کش درمان کرد.

یکی از مشکلات پرورش یوکا، زنگ یوکاست، که بصورت لکه های قرمز رنگ روی سطح برگ ها دیده می شود. اگر شدت این بیماری زیاد باشد، می تواند به ساقه ی گیاه سرایت کند و سبب پوسیدگی ساقه شود، در نتیجه ارتباطات غذایی گیاه از بین می رود و در نهایت سبب مرگ گیاه می شود. در صورت مشاهده ی این علائم روی گیاه، باید برگ های آلوده از روی گیاه حذف شوند و گیاه با قارچکش محلول پاشی شود.

توقف رشد گیاه:

اگر برگها رشد نمی کنند گیاه را به وسیله کودهای کمکی تقویت کنید ممکن است

اسم علمی: سینگونیوم (Syngonium auritum)

این گونه بومی مکزیک است.گیاهی است بالا رونده با رشد سریع که شباهت زیادی به فیلودندرون دارد. 
طرز تشخیص این گیاه در مقایسه با فیلودندرون در این است که در گیاه جوان سینگونیوم، برگهای جوان نیزه ای شکل و در قسمت تحتانی نزدیک به محل اتصال به دمبرگ به صورت دو گوشواره در امده است. 
رگبرگهای این گونه زرد رنگ میباشد.ساقه گیاه تولید ریشه های هوایی زیاد می نماید.گیاه جوان این گونه زیبا و به عنوان گیاه اپارتمانی پرورش داده می شود.به مرور که سن گیاه افزایش می یابد برگ های تحتانی را از دست داده و گیاه زشت میشود.

فرم ساقه:

سینگونیوم گیاهی است بالارونده. ساقه هایش رشد زیادی می کنند و از در و دیوار بالا می روند.با حذف قسمتهای بالایی ساقه ها می توان گیاه را طوری تربیت کرد که رشد جانبی بیشتری داشته باشد.لازم است برای سینگونیومهایی که به صورت بالارونده تربیت می شوند، قیّم تهیه کنید. چون ساقه ها نرم هستند، باید به قیم بسته شوند، تا دچار شکستگی نگردند.

اگر ساقه سینگونیوم با محل مرطوب تماس پیدا کند، ایجاد ریشه های نابجا می کند. شما می توانید یک چوب بلند را تهیه کرده و اطرافش را با خزه پوشش داده و از آن به عنوان قیم استفاده کنید. در صورتی که خزه ها را خیس کنید، ریشه های نابجا ظاهر گشته و به داخل خزه ها نفوذ می کنند. (شکل یک) با ظاهر شدن ریشه ها نابجا می توانیم مواد غذایی را نیز در آب حل کرده و به این ترتیب آب و کود را دراختیارش قرار دهیم. انعطاف پذیری ساقه های سینگونیوم به ما اجازه می دهد تا هر طور که بخواهیم آن را تربیت نموده و به آن شکل بدهیم. ضمنا افزایش ریشه های نابجا موجب استحکام بیشتر گیاه می گردد.

آبیاری:

در فصل تابستان هر هفته سه بار و در زمستان یک بار در هفته به آن آب بدهید.اسپری نمودن آب روی برگها، بخصوص در تابستان به رشد بهتر سینگونیوم کمک می کند.

نور:

به نور سایه روشن نیازمند است. به طور کلی نور کم برای سینگونیوم به مراتب بهتر از نور زیاد است. آفتاب تند موجب سوختگی نوک برگها و رنگ پریدگی می گردد. در فصل تابستان آن را از کنار پنجره های آفتابگیر دور کنید.

گرما:

در زمستان نباید هوا خیلی سرد شود. درجه حرارت مناسب برای سینگونیوم در زمستان 15 درجه سانتی گراد است، اما در تابستان گرمای بیش از 21 درجه سانتی گراد ممکن است آزاردهنده باشد. در اثر گرمای زیاد برگهایش قهوه ای می شوند. در این صورت باید برگهای قهوه ای را قیچی کنید. گیاه را به محل خنک ببرید و به آن آب بیشتری بدهید.

ازدیاد: 
قلمه ساقه در بهار در حرارت 24_21 درجه سانتی گراد. 
تغذیه: 
از کود های مناسب گیاهان آپارتمانی طبق دستور العمل هر 20 روز یکبار به ویژه در فصول گرم استفاده شود. 
نوع خاک: 
مخلوطی از خاک برگ، تورب (پیت ماس) و خاک ماسه ای. 
موقع کاشت یا تعویض گلدان در زمستان است.

مراقبتهای لازم:

گاهی ساقه های سینگونیوم بیش از اندازه بلند شده و تعداد برگهایش کم می شوند. در این حالت فاصله میان برگها زیاد می گردد. این موضوع که موجب زشت شدن گیاه می شود، به دلیل تاریکی محیط است. با قرار دادنِ گلدان در محل سایه روشن این حالت را از بین ببرید.

در سینگونیومهای بزرگ برگهای پایینی زرد گشته و می ریزند، زیرا آنها در دوره رشد، به مواد غذایی بیشتری نیاز خواهند داشت. با استفاده از مواد غذایی کمکی آنها را تقویت کنید.

اگر ملاحظه نمودید گیاه شما به طور بی رویه رشد کرد و برگهایش کم شدند، نگران نشوید. ساقه های بلندش را قیچی کرده و از این ساقه ها برای ازدیاد گیاه به روش قلمه ساقه استفاده کنید. تابستان زمان مناسبی برای تکثیر سینگونیوم است. نه تنها با استفاده از ساقه هایش و قرار دادنِ این ساقه ها در آب یا ماسه، ازدیاد می یابد، بلکه از ریشه های نابجایی که روی ساقه هایش ظاهر می گردند، می توان آن را زیاد کرد. برای تکثیر با استفاده از ریشه های نابجا ساقه هایی که تولید ریشه های نابجا کرده اند، بریده شده و به گلدانی که با مخلوطی از ماسه، خاک و خاکبرگ پر شده، منتقل می کنیم.

آفات:

کنه های قرمز مهمترین آفت این گیاه هستند. کنه ها در قسمت پشت برگها، تارهایی بسته، و موجب زرد شدن برگها می شوند. برگهای آفت زده را با آب بشویید.

نام علمی :Scindapsus areereus

این گیاه زینتی هم جزو خانواده آراسه می باشد . سریع الرشد و ارزان قیمت و کم توقع می باشد ،رنگ برگها از سبز تا سبز ابلق با مخلوطی از رنگهای زرد دو زرد تند و سفید کرمی است ،شاخه های بالارونده و آویزان آن در منازل تا حدود 5 متر می رسد که با هدایت و ثابت نمودن آنها بدنه دیوارهای اتاق را تزئین می نماید ،رطوبت کم محیط را تحمل و تکثیر آن ساده می باشد .

نیازها : 
نور:

این گیاه نیم سایه را ترجیح می دهد ، نژادهای ابلق رنگ متنوع خود را در سایه از دست می دهد . 
دما:

در زمستان درجه حرارت دلخواه 16 درجه و در تابستان زیر 24 درجه می باشد . 
آبیاری :

در تابستان هر 5- 4روز و در زمستان هر 8-7 روز آبیاری شود . زهکش گلدان را مرتبا بازدید نمایید . 
تغذیه :

هر ماه یکبارتوسط کودهای مایع یا جامد محلول در آب تغذیه می شود . 
خاک مناسب :

خاک لیمونی مناسب است . 
تکثیر :

ریشه دار نمودن قلمه ها ی ساقه در بهار در شن و پیت در دمای 21 درجه سانتیگراد . 
روش استفاده از قیم خزه دار : 
گیاه دارای ریشه هوایی است که قادر به رشد درون خزه قیم است ،در هنگام تعویض گلدان قیم را درون گلدان جدید نگهداشته و سپس گیاه را از گلدان قدیم خارج و در کنار قیم قرار دهید ، خاک جدید اضافه نموده و با فشار دست آنها را متراکم نمایید ، گیاه را با نخ به قیم وصل و گره بزنید ، آب آبیاری را با ملایمت از روی خزه ها عبور دهید تا محیط مناسبی برای ریشه های هوایی فراهم گردد . 
بیماریهاو کمبودها : 
برگها سبز کمرنگ هستند : نور کم است ، گیاه را به محل روشن تری با نور غیر مستقیم منتقل نمایید

حاشیه برگها سیاه و نقاط قهوه ای روی آنها ظاهر می شود :آبیاری بیش از اندازه بوده و باید زهکش را کنترل نماییم . 
نقاط زنگ مانند بروی برگها مشاهده می شود :ازعوارض مواد براق کننده برگهاست باید برگهارا با پارچه مرطوب تمییز کنیم. 
رشد گیاه کند است و فاصله بین برگها زیاد می باشد : احتیاج به تغذیه مصنوعی داردباید هر ماه یکبار تغذیه گیاه صورت گیرد

در پوتوس برگ‌های سبز و ابلق آن قلبی شکل و به اندازه‌های کوچک و بزرگ دیده می‌شوند. تکثیر آسان آن با قلمه‌های ساقه که حداقل دو بند داشته باشند در داخل آب یا ماسه مرطوب صورت می‌گیرد. برای نگهداری فوتوس بافت غنی از مواد غذایی با PH خنثی (نزدیک 7) مورد نیاز است.

این این روزها گیاه بامبو یکی از پرطرفدارترین گیاهان آپارتمانی محسوب می‌شود. البته این نوع بامبویی که در خانه‌ها نگهداری می‌شود و معمولا پرپیچ و تاب است، نوع خاصی از بامبو است که به «لاکی بامبو» شهرت دارد اما با نام علمی ‌«دراسینا» در جهان شناخته می‌شود. 
مهم‌ترین نکاتی که در مورد این نوع بامبو لازم است در نظر گرفته شود، نور کافی و آب تازه است و احتیاج به رسیدگی خاصی ندارد. البته بامبو برای رشد، خاک هم نمی‌خواهد. حتی می‌توان آن را در خاک‌های ژله‌ای نگهداری کرد اما برای رشد بهتر است از تقویت‌کننده‌های مایعی استفاده ‌شود که به آب بامبو اضافه می‌کنند و گل‌فروشی‌ها آن را «غذای بامبو» می‌نامند. 
بامبوها گیاهان بسیار حساسی هستند و در صورت کوچک‌ترین تماسی با موادشیمیایی مثلا مواد‌شوینده، نگهداری در هوای گرم، عدم تعویض آب، قرار گرفتن در مجاورت نور زیاد و گاهی بیماری، کم‌کم زرد می‌شوند و از بین می‌روند. به همین دلیل ظرف یا گلدانی که در آن نگهداری می‌شود باید ماهی یک بار شسته شود و قبل از آنکه گیاه در آن قرار گیرد، کاملا خشک شود. 
اگر نکات بالا را مدنظر قرار دهید و بامبو را در دمای 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد و دور از نور مستقیم خورشید و باد مستقیم کولر نگه‌دارید و رطوبت لازم را برای آن فراهم کنید، پس از مدت 5 تا 7 ماه شاهد قد کشیدن عجیب این گیاه پیچ خورده و سرسبزی آن خواهید بود. 
بامبو برعکس بقیه گیاهان،‌ نگهداری می‌شود؛ یعنی وقتی نور کمتری به آن برسد، بیشتر در جستجوی نور قد می‌کشد و در تماس با نور زیاد و گرما از داخل می‌پوسد. 
تمیز نگه‌داشتن آب بامبو و با تعویض هفتگی تاثیر به سزایی در سلامت گیاه دارد. مقدار آب نیز باید تا اندازه‌ای باشد که تقریبا تا 5/2 سانتی‌متر بالاتر از انتهای پایینی ساقه قرار بگیرد. 
دو عامل برای زرد شدن بامبو مطرح است. نور مستقیم یا بیش از حد و آب لوله کشی مورد استفاده برای گیاه که حاوی مقدار بیش از حد نمک یا فلوراید است. اگر گیاه‌تان بنابه دلایلی زرد و رشد آن متوقف شده است، آن را از تابش مستقیم نور آفتاب دور کرده و آب آن را تنها از آب فیلتر شده یا آب معدنی طبیعی تامین کنید تا دوره پربار و جدیدی را آغاز کند.

نام علمی : Beucarnea recurvata

این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است . بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.

ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند. نگهداری از آن برای باغبان های آماتور نیز ساده است.

نیازها

نور :در نور کامل بهترین رشد را دارد، اما گیاه خود را به نور متوسط هم عادت می دهد و در نیم سایه نیم آفتاب هم رشد خوبی دارد. هر چند وقت یکبار گلدان را به محل پر نور ببرید. کلاً سعی کنید نور آن کافی باشد (نور مستقیم آفتاب ارجحیت دارد).

دما :حرارت مناسب برای این گیاه، «بسیار گرم» است. اما با حرارت متوسط هم تطبیق می یابد (اگر در محل خنک پرورش یافته است بهتر است به ندرت آبیاری شود). در زمستان حرارت 10 تا 13 درجه برای آن مناسب است. در صورت افت دما آبیاری را قطع کنید.

آبیاری :چون این گیاه توانایی نگهداری آب را در درون خود دارد، باید گذاشت تا خاک گلدان ، بین دو آبیاری، تقریباً به طور کامل خشک شود. سطح رطوبت نیز بهتر است پایین نگه داشته شود. جهت مرطوب نگهداشتن گلدان 2 تا 3 بار در هفته در تابستان آبیاری نمایید. در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در زمستان به آن هر سه هفته یکبار آب دهید. در زمستان و دمای پایین در صورت آبیاری زیاد از اندازه، برگ ها ریزش می کنند.

خاک :بهترین خاک خاک لیمونی است ( ترکیبی از رس ، شن ، مواد آلی که بهتر است در مواد آلی از خاک برگ بیشتری استفاده شود تا خاک کمی از لوم سبکتر باشد ). برای تعویض گلدان همیشه یک ترکیب سبک - با شن و ماسه - انتخاب کنید که زه کشی خوبی داشته باشد... قرار دادن گیاه در گلدان بزرگ تر، باعث رشد گیاه می شود.

تکثیر :

کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه ؛ البته تکثیر این گیاه برای آماتورها و در منزل بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است.

نکته:

برگ های مرده ی انتهای گیاه را جدا کنید.

حداکثر سالی یک بار...با استفاده از محلول 20-20-20