سفارش تبلیغ
صبا ویژن
تاریخ : جمعه 92/9/22 | 10:31 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

مشخصات: اسم علمی گیاه نگونسار Cyclamen persicum ، از خانواده Primulaceae می باشد. این جنس دارای 15 گونه مختلف از گیاهان غده دار است که به صورت وحشی در کشورها و جزایر مدیترانه ای یافت می شود. گونه موردنظر ما، بومی کشورهای شرقی مدیترانه ای و ایران است. ارتفاع آن به 15 تا 25 سانتی متر می رسد. گلهای آن معمولا در اوایل بهار ظاره می شوند. سیکلامن برگهای کروی، قلمی شک و سبز تیره دارد. در بعضی واریته ها لکه های نقره‌‌ای رنگ روی برگها به چشم می خورد. گلهای معطری به طول 5/2 تا 3 سانتی متر و به رنگ صورتی، قرمز، ارغوانی و سفید دارد.

سیکلامن گیاهی علفی دائمی است که بخش پایینی ساقه (هیپوکوتیل) آن در نزدیکی سطح خاک قطور شده و تشکیل ژوخه (غده) میدهد. برگها به طور مستقیم از این ژوخه بیرون می‌آیند. ژوخه ممکن است تخم‌مرغی شکل با پهن و گرد باشد.از نظر گیاهشناسی این گیاه تک لپه‌ای کاذب است و تنها یک لپه در رویان آن توسعه می‌یابد.

سیکلامن یک محصول مهم گلخانه‌ای است که در فصل زمستان به بازار عرضه میشود. نگهداری آن در منازل نیازمند مراقبت بیشتری است.

گلدهی: این گیاه در زمستان گل میدهد. اگر بذر را اواخر تابستان امسال کشت کنید زمستان سال بعد گل میدهد. (14 تا 16 ماه بعد از کشت بذر گلدهی اتفاق می‌افتد) البته روشهای نوین دوره رشد را میتوانند به 8 ماه کاهش بدهند.

توجه پزشکی: هیچ قسمتی از گیاه خوراکی نیست و خوردن آن موجب مسمومیت میشود.

نیازها و مراقبت: به طور کلی سیکلامن به هوای خنک و مرطوب نیاز دارد. دمای شبانه مورد نیاز این گیاه معمولا حدود 10 تا 15 درجه است. (برای همین وقتی به منزل منتقل میشود و دمای شبانه در منازل در زمستان معمولا بالای 20 درجه است و لذا گیاه دچار مشکل میشود. برای همین در منزل باید در محلی قرار داد که دمای شبانه گرم نبوده و سرد هم نباشد) دما هیچگاه نباید بالای 25 درجه باشد.

دمای بالا و کوددهی زیاد منجر به عدم گلدهی میشود. دمای خیلی کم و کود دهی کم نیز منجر به گیاهی نمو نیافته با دم‌گلهای طویل میشود.

نور: از فروردین تا مهر ماه باید با ایجاد سایه از شدت نور کاسته شود و پس از آن نیز در معرض نور خیلی شدید قرار نگیرد.

تهویه هوا: تهویه هوا برای این گیاه ضروری است چون از هوای خفه بیزار است. برای همین در گلخانه‌های تولیدی معمولا زیر گلدان سیکلامن یک گلدان خالی را به صورت معکوس به عنوان پایه قرار میدهند تا گیاه در ارتفاع بیشتری قرار بگیرد و گلدانها را طوری میچینند که برگهای گیاهان به هم دیگر برخورد نکند و بین دو گلدان فضای کافی برای گردش هوا وجود داشته باشد.

آبیاری: آبیاری متوالی مفید است ولی آب نباید ته گلدان و پای گیاه انباشته شود که منجر به پوسیدگی میشود. از آبهای آهکی نباید استفاده شود چون باعث ایجاد لکه‌های سفید روی برگها میشود که منجر به زخمی و خراب شدن برگها میشود.

pH: بین 5 تا 6 برای این گیاه مناسب است.

کود: کود مورد نیاز گیاه نگونسار را میتوان به میزان 3 گرم در لیتر ، هر هفته یکبار در تابستان و دو هفته یکبار در زمستان مورداستفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک برگ و ماسه برای رشد این گیاه مناسب است. ترکیب 2 تا 3 قسمت خاک معمولی و خاک برگ همراه یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی پوسیده. امروزه از ترکیب پیت ماس + کوکوپیت + پرلیت استفاده میشود باید بسیار سبک باشد و از تهویه خوبی برخوردار باشد تا از پوسیدگی ژوخه جلوگیری شود.

ازدیاد: افزایش این گیاه بیشتر با کشت بذر در اواخر مرداد و شهریور انجام میشود. همچنین با تقسیم بخش ژوخه‌ای قابل تکثیر است. درصد جوانه‌زنی بذرها کم است.  و بذرهایی با سن کمتر از یکسال بهتر هستند. (در ظروف در بسته در دمای 3 درجه تا دو سال میتوان بذرها را نگهداری کرد). بذرها سیاه رنگ و به نسبت درشت هستند و در فاصله 1 تا 2 سانتی‌متری کشت میشوند. در بستری از ترکیب ماسه پیت خاکبرگ پوسیده و خاک معمولی با نسبتهای مساوی.

در دمای 18 تا 20 درجه و رطوبت نسبی 100درصد و در تاریکی بذرها پس از 3 تا 4 هفته جوانه میزنند. خیساندن بذرها قبل از کاشت مفید است. پس از جوانه زنی نشاءها به محیط روشن با رطوبت نسبی 70درصد منتقل میشوند.  پس از 2 یا 3 برگی شدن نشاءها آنها را به گلدانهای کوچک با ترکیب خاکی سبک منتقل میکنند. از این مرحله تغذیه با کود کامل هر دو یا سه هفته یکبار باید انجام شود. و به تدریج با بزرگتر شدن گیاه به مرور به گلدانهای بزرگتر منتقل میکنند.

در اواخر بهار گیاهان باید به اندازه کافی بزرگ شده‌باشند تا در گلدان نهایی (مثلا با دهانه 19 یا 20 سانتی‌متر) کاشته شوند.

در اواخر آبان سال گلدانها را به گلخانه‌ای انتقال میدهند که دمای آن بالای 16 درجه نشود. تا گلدهی آغاز شود.

در کشت این گیاه باید توجه کرد که برآمدگی انتهای ساقه (ژوخه) در سطح خاک قرار گیرد چون کاشت عمیق آن موجب پوسیدگی میشود.

خلاصه مراحل کاشت:

مرداد سال یک » کاشت بذر و نگهداری تا مرحله دو و سه برگی شدن » اواخر بهار  سال دو » انتقال به گلدان اصلی و رسیدگیها » اواخر آبان  سال دو» دمای گلخانه کمتر از 16 درجه » زمستان سال دو تا بهار سال سه » گلدهی

نکته: در زمستان میزان کوددهی کاهش می‌یابد ولی گیاه نباید از مواد غذایی محروم باشد.

پس از گلدهی: سیکلامن را پس از یک دوره خفتگی (شرایط گرم و خشک) که پس از سپری شدن دوره گل اعمال میشود (یعنی وقتی گلها تمام شد گیاه را در محیط گرم قرار داده و کمتر آبیاری میکنند) میتوان گیاه را برای گلدهی دوم نگهداری کرد. اما از مرغوبیت گلها کاسته خواهدشد. بنابراین از نظر اقتصادی نگهداری آن بیش از یک دوره مقرون به صرفه نیست.

در افزایش با تقسیم ژوخه، هر قسمت باید یک یا دو برگ داشته باشد. سپس قلمه‌ها در ماسه کشت میشوند اگر این عمل در دی ماه انجام شود طول مدت گلدهی از 16 ماه به 12 ماه کاهش می‌یابد.

مشکلات رایج:

ریزش برگها: نشانه کم آبی یا خشک بودن محیط گیاه است. که باید رطوبت هوا را بالا برده و آبیاری به اندازه کافی باشد.

ریزش جوانه گل: ناشی از دمای بالا، نور کم، آب کم یا کود بیش از حد است.

تاخیر در گلدهی: ناشی از دمای بالا یا پایین، نور ناکافی، تغییرات میزان مواد غذایی، بزرگی بیش از حد گلدان و تفاوتهای ژنتیکی است.

گلهای خیلی کوچک: ناشی از دمای بالا، کود زیاد، یا ژنتیک است.

- پژمردگی و نرمی گیاه: ناشی از خشکی، مقادیر زیاد نمک در خاک یا آب، دماهای بسیار بالا، نور کم یا بیماری های گیاهی است.

رنگ پریدگی یا زردی برگها: ناشی از کمبود موادغذایی، pH بالا، شدت نور زیاد، خشکی خاک یا بیماریهای گیاهی است.

طویل شدن دم برگها: ناشی از نور ناکافی است.

آفات و بیماریها:

این گیاه به کنه سیکلامن، تریپس، نماتد ریشه، قهوه‌ای شدن ژوخه و … حساس است.مشخصات: اسم علمی گیاه نگونسار Cyclamen persicum ، از خانواده Primulaceae می باشد. این جنس دارای 15 گونه مختلف از گیاهان غده دار است که به صورت وحشی در کشورها و جزایر مدیترانه ای یافت می شود. گونه موردنظر ما، بومی کشورهای شرقی مدیترانه ای و ایران است. ارتفاع آن به 15 تا 25 سانتی متر می رسد. گلهای آن معمولا در اوایل بهار ظاره می شوند. سیکلامن برگهای کروی، قلمی شک و سبز تیره دارد. در بعضی واریته ها لکه های نقره‌‌ای رنگ روی برگها به چشم می خورد. گلهای معطری به طول 5/2 تا 3 سانتی متر و به رنگ صورتی، قرمز، ارغوانی و سفید دارد.

سیکلامن گیاهی علفی دائمی است که بخش پایینی ساقه (هیپوکوتیل) آن در نزدیکی سطح خاک قطور شده و تشکیل ژوخه (غده) میدهد. برگها به طور مستقیم از این ژوخه بیرون می‌آیند. ژوخه ممکن است تخم‌مرغی شکل با پهن و گرد باشد.از نظر گیاهشناسی این گیاه تک لپه‌ای کاذب است و تنها یک لپه در رویان آن توسعه می‌یابد.

سیکلامن یک محصول مهم گلخانه‌ای است که در فصل زمستان به بازار عرضه میشود. نگهداری آن در منازل نیازمند مراقبت بیشتری است.

گلدهی: این گیاه در زمستان گل میدهد. اگر بذر را اواخر تابستان امسال کشت کنید زمستان سال بعد گل میدهد. (14 تا 16 ماه بعد از کشت بذر گلدهی اتفاق می‌افتد) البته روشهای نوین دوره رشد را میتوانند به 8 ماه کاهش بدهند.

توجه پزشکی: هیچ قسمتی از گیاه خوراکی نیست و خوردن آن موجب مسمومیت میشود.

نیازها و مراقبت: به طور کلی سیکلامن به هوای خنک و مرطوب نیاز دارد. دمای شبانه مورد نیاز این گیاه معمولا حدود 10 تا 15 درجه است. (برای همین وقتی به منزل منتقل میشود و دمای شبانه در منازل در زمستان معمولا بالای 20 درجه است و لذا گیاه دچار مشکل میشود. برای همین در منزل باید در محلی قرار داد که دمای شبانه گرم نبوده و سرد هم نباشد) دما هیچگاه نباید بالای 25 درجه باشد.

دمای بالا و کوددهی زیاد منجر به عدم گلدهی میشود. دمای خیلی کم و کود دهی کم نیز منجر به گیاهی نمو نیافته با دم‌گلهای طویل میشود.

نور: از فروردین تا مهر ماه باید با ایجاد سایه از شدت نور کاسته شود و پس از آن نیز در معرض نور خیلی شدید قرار نگیرد.

تهویه هوا: تهویه هوا برای این گیاه ضروری است چون از هوای خفه بیزار است. برای همین در گلخانه‌های تولیدی معمولا زیر گلدان سیکلامن یک گلدان خالی را به صورت معکوس به عنوان پایه قرار میدهند تا گیاه در ارتفاع بیشتری قرار بگیرد و گلدانها را طوری میچینند که برگهای گیاهان به هم دیگر برخورد نکند و بین دو گلدان فضای کافی برای گردش هوا وجود داشته باشد.

آبیاری: آبیاری متوالی مفید است ولی آب نباید ته گلدان و پای گیاه انباشته شود که منجر به پوسیدگی میشود. از آبهای آهکی نباید استفاده شود چون باعث ایجاد لکه‌های سفید روی برگها میشود که منجر به زخمی و خراب شدن برگها میشود.

pH: بین 5 تا 6 برای این گیاه مناسب است.

کود: کود مورد نیاز گیاه نگونسار را میتوان به میزان 3 گرم در لیتر ، هر هفته یکبار در تابستان و دو هفته یکبار در زمستان مورداستفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک برگ و ماسه برای رشد این گیاه مناسب است. ترکیب 2 تا 3 قسمت خاک معمولی و خاک برگ همراه یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی پوسیده. امروزه از ترکیب پیت ماس + کوکوپیت + پرلیت استفاده میشود باید بسیار سبک باشد و از تهویه خوبی برخوردار باشد تا از پوسیدگی ژوخه جلوگیری شود.

ازدیاد: افزایش این گیاه بیشتر با کشت بذر در اواخر مرداد و شهریور انجام میشود. همچنین با تقسیم بخش ژوخه‌ای قابل تکثیر است. درصد جوانه‌زنی بذرها کم است.  و بذرهایی با سن کمتر از یکسال بهتر هستند. (در ظروف در بسته در دمای 3 درجه تا دو سال میتوان بذرها را نگهداری کرد). بذرها سیاه رنگ و به نسبت درشت هستند و در فاصله 1 تا 2 سانتی‌متری کشت میشوند. در بستری از ترکیب ماسه پیت خاکبرگ پوسیده و خاک معمولی با نسبتهای مساوی.

در دمای 18 تا 20 درجه و رطوبت نسبی 100درصد و در تاریکی بذرها پس از 3 تا 4 هفته جوانه میزنند. خیساندن بذرها قبل از کاشت مفید است. پس از جوانه زنی نشاءها به محیط روشن با رطوبت نسبی 70درصد منتقل میشوند.  پس از 2 یا 3 برگی شدن نشاءها آنها را به گلدانهای کوچک با ترکیب خاکی سبک منتقل میکنند. از این مرحله تغذیه با کود کامل هر دو یا سه هفته یکبار باید انجام شود. و به تدریج با بزرگتر شدن گیاه به مرور به گلدانهای بزرگتر منتقل میکنند.

در اواخر بهار گیاهان باید به اندازه کافی بزرگ شده‌باشند تا در گلدان نهایی (مثلا با دهانه 19 یا 20 سانتی‌متر) کاشته شوند.

در اواخر آبان سال گلدانها را به گلخانه‌ای انتقال میدهند که دمای آن بالای 16 درجه نشود. تا گلدهی آغاز شود.

در کشت این گیاه باید توجه کرد که برآمدگی انتهای ساقه (ژوخه) در سطح خاک قرار گیرد چون کاشت عمیق آن موجب پوسیدگی میشود.

خلاصه مراحل کاشت:

مرداد سال یک » کاشت بذر و نگهداری تا مرحله دو و سه برگی شدن » اواخر بهار  سال دو » انتقال به گلدان اصلی و رسیدگیها » اواخر آبان  سال دو» دمای گلخانه کمتر از 16 درجه » زمستان سال دو تا بهار سال سه » گلدهی

نکته: در زمستان میزان کوددهی کاهش می‌یابد ولی گیاه نباید از مواد غذایی محروم باشد.

پس از گلدهی: سیکلامن را پس از یک دوره خفتگی (شرایط گرم و خشک) که پس از سپری شدن دوره گل اعمال میشود (یعنی وقتی گلها تمام شد گیاه را در محیط گرم قرار داده و کمتر آبیاری میکنند) میتوان گیاه را برای گلدهی دوم نگهداری کرد. اما از مرغوبیت گلها کاسته خواهدشد. بنابراین از نظر اقتصادی نگهداری آن بیش از یک دوره مقرون به صرفه نیست.

در افزایش با تقسیم ژوخه، هر قسمت باید یک یا دو برگ داشته باشد. سپس قلمه‌ها در ماسه کشت میشوند اگر این عمل در دی ماه انجام شود طول مدت گلدهی از 16 ماه به 12 ماه کاهش می‌یابد.

مشکلات رایج:

ریزش برگها: نشانه کم آبی یا خشک بودن محیط گیاه است. که باید رطوبت هوا را بالا برده و آبیاری به اندازه کافی باشد.

ریزش جوانه گل: ناشی از دمای بالا، نور کم، آب کم یا کود بیش از حد است.

تاخیر در گلدهی: ناشی از دمای بالا یا پایین، نور ناکافی، تغییرات میزان مواد غذایی، بزرگی بیش از حد گلدان و تفاوتهای ژنتیکی است.

گلهای خیلی کوچک: ناشی از دمای بالا، کود زیاد، یا ژنتیک است.

- پژمردگی و نرمی گیاه: ناشی از خشکی، مقادیر زیاد نمک در خاک یا آب، دماهای بسیار بالا، نور کم یا بیماری های گیاهی است.

رنگ پریدگی یا زردی برگها: ناشی از کمبود موادغذایی، pH بالا، شدت نور زیاد، خشکی خاک یا بیماریهای گیاهی است.

طویل شدن دم برگها: ناشی از نور ناکافی است.

آفات و بیماریها:

این گیاه به کنه سیکلامن، تریپس، نماتد ریشه، قهوه‌ای شدن ژوخه و … حساس است.مشخصات: اسم علمی گیاه نگونسار Cyclamen persicum ، از خانواده Primulaceae می باشد. این جنس دارای 15 گونه مختلف از گیاهان غده دار است که به صورت وحشی در کشورها و جزایر مدیترانه ای یافت می شود. گونه موردنظر ما، بومی کشورهای شرقی مدیترانه ای و ایران است. ارتفاع آن به 15 تا 25 سانتی متر می رسد. گلهای آن معمولا در اوایل بهار ظاره می شوند. سیکلامن برگهای کروی، قلمی شک و سبز تیره دارد. در بعضی واریته ها لکه های نقره‌‌ای رنگ روی برگها به چشم می خورد. گلهای معطری به طول 5/2 تا 3 سانتی متر و به رنگ صورتی، قرمز، ارغوانی و سفید دارد.

سیکلامن گیاهی علفی دائمی است که بخش پایینی ساقه (هیپوکوتیل) آن در نزدیکی سطح خاک قطور شده و تشکیل ژوخه (غده) میدهد. برگها به طور مستقیم از این ژوخه بیرون می‌آیند. ژوخه ممکن است تخم‌مرغی شکل با پهن و گرد باشد.از نظر گیاهشناسی این گیاه تک لپه‌ای کاذب است و تنها یک لپه در رویان آن توسعه می‌یابد.

سیکلامن یک محصول مهم گلخانه‌ای است که در فصل زمستان به بازار عرضه میشود. نگهداری آن در منازل نیازمند مراقبت بیشتری است.

گلدهی: این گیاه در زمستان گل میدهد. اگر بذر را اواخر تابستان امسال کشت کنید زمستان سال بعد گل میدهد. (14 تا 16 ماه بعد از کشت بذر گلدهی اتفاق می‌افتد) البته روشهای نوین دوره رشد را میتوانند به 8 ماه کاهش بدهند.

توجه پزشکی: هیچ قسمتی از گیاه خوراکی نیست و خوردن آن موجب مسمومیت میشود.

نیازها و مراقبت: به طور کلی سیکلامن به هوای خنک و مرطوب نیاز دارد. دمای شبانه مورد نیاز این گیاه معمولا حدود 10 تا 15 درجه است. (برای همین وقتی به منزل منتقل میشود و دمای شبانه در منازل در زمستان معمولا بالای 20 درجه است و لذا گیاه دچار مشکل میشود. برای همین در منزل باید در محلی قرار داد که دمای شبانه گرم نبوده و سرد هم نباشد) دما هیچگاه نباید بالای 25 درجه باشد.

دمای بالا و کوددهی زیاد منجر به عدم گلدهی میشود. دمای خیلی کم و کود دهی کم نیز منجر به گیاهی نمو نیافته با دم‌گلهای طویل میشود.

نور: از فروردین تا مهر ماه باید با ایجاد سایه از شدت نور کاسته شود و پس از آن نیز در معرض نور خیلی شدید قرار نگیرد.

تهویه هوا: تهویه هوا برای این گیاه ضروری است چون از هوای خفه بیزار است. برای همین در گلخانه‌های تولیدی معمولا زیر گلدان سیکلامن یک گلدان خالی را به صورت معکوس به عنوان پایه قرار میدهند تا گیاه در ارتفاع بیشتری قرار بگیرد و گلدانها را طوری میچینند که برگهای گیاهان به هم دیگر برخورد نکند و بین دو گلدان فضای کافی برای گردش هوا وجود داشته باشد.

آبیاری: آبیاری متوالی مفید است ولی آب نباید ته گلدان و پای گیاه انباشته شود که منجر به پوسیدگی میشود. از آبهای آهکی نباید استفاده شود چون باعث ایجاد لکه‌های سفید روی برگها میشود که منجر به زخمی و خراب شدن برگها میشود.

pH: بین 5 تا 6 برای این گیاه مناسب است.

کود: کود مورد نیاز گیاه نگونسار را میتوان به میزان 3 گرم در لیتر ، هر هفته یکبار در تابستان و دو هفته یکبار در زمستان مورداستفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک برگ و ماسه برای رشد این گیاه مناسب است. ترکیب 2 تا 3 قسمت خاک معمولی و خاک برگ همراه یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی پوسیده. امروزه از ترکیب پیت ماس + کوکوپیت + پرلیت استفاده میشود باید بسیار سبک باشد و از تهویه خوبی برخوردار باشد تا از پوسیدگی ژوخه جلوگیری شود.

ازدیاد: افزایش این گیاه بیشتر با کشت بذر در اواخر مرداد و شهریور انجام میشود. همچنین با تقسیم بخش ژوخه‌ای قابل تکثیر است. درصد جوانه‌زنی بذرها کم است.  و بذرهایی با سن کمتر از یکسال بهتر هستند. (در ظروف در بسته در دمای 3 درجه تا دو سال میتوان بذرها را نگهداری کرد). بذرها سیاه رنگ و به نسبت درشت هستند و در فاصله 1 تا 2 سانتی‌متری کشت میشوند. در بستری از ترکیب ماسه پیت خاکبرگ پوسیده و خاک معمولی با نسبتهای مساوی.

در دمای 18 تا 20 درجه و رطوبت نسبی 100درصد و در تاریکی بذرها پس از 3 تا 4 هفته جوانه میزنند. خیساندن بذرها قبل از کاشت مفید است. پس از جوانه زنی نشاءها به محیط روشن با رطوبت نسبی 70درصد منتقل میشوند.  پس از 2 یا 3 برگی شدن نشاءها آنها را به گلدانهای کوچک با ترکیب خاکی سبک منتقل میکنند. از این مرحله تغذیه با کود کامل هر دو یا سه هفته یکبار باید انجام شود. و به تدریج با بزرگتر شدن گیاه به مرور به گلدانهای بزرگتر منتقل میکنند.

در اواخر بهار گیاهان باید به اندازه کافی بزرگ شده‌باشند تا در گلدان نهایی (مثلا با دهانه 19 یا 20 سانتی‌متر) کاشته شوند.

در اواخر آبان سال گلدانها را به گلخانه‌ای انتقال میدهند که دمای آن بالای 16 درجه نشود. تا گلدهی آغاز شود.

در کشت این گیاه باید توجه کرد که برآمدگی انتهای ساقه (ژوخه) در سطح خاک قرار گیرد چون کاشت عمیق آن موجب پوسیدگی میشود.

خلاصه مراحل کاشت:

مرداد سال یک » کاشت بذر و نگهداری تا مرحله دو و سه برگی شدن » اواخر بهار  سال دو » انتقال به گلدان اصلی و رسیدگیها » اواخر آبان  سال دو» دمای گلخانه کمتر از 16 درجه » زمستان سال دو تا بهار سال سه » گلدهی

نکته: در زمستان میزان کوددهی کاهش می‌یابد ولی گیاه نباید از مواد غذایی محروم باشد.

پس از گلدهی: سیکلامن را پس از یک دوره خفتگی (شرایط گرم و خشک) که پس از سپری شدن دوره گل اعمال میشود (یعنی وقتی گلها تمام شد گیاه را در محیط گرم قرار داده و کمتر آبیاری میکنند) میتوان گیاه را برای گلدهی دوم نگهداری کرد. اما از مرغوبیت گلها کاسته خواهدشد. بنابراین از نظر اقتصادی نگهداری آن بیش از یک دوره مقرون به صرفه نیست.

در افزایش با تقسیم ژوخه، هر قسمت باید یک یا دو برگ داشته باشد. سپس قلمه‌ها در ماسه کشت میشوند اگر این عمل در دی ماه انجام شود طول مدت گلدهی از 16 ماه به 12 ماه کاهش می‌یابد.

مشکلات رایج:

ریزش برگها: نشانه کم آبی یا خشک بودن محیط گیاه است. که باید رطوبت هوا را بالا برده و آبیاری به اندازه کافی باشد.

ریزش جوانه گل: ناشی از دمای بالا، نور کم، آب کم یا کود بیش از حد است.

تاخیر در گلدهی: ناشی از دمای بالا یا پایین، نور ناکافی، تغییرات میزان مواد غذایی، بزرگی بیش از حد گلدان و تفاوتهای ژنتیکی است.

گلهای خیلی کوچک: ناشی از دمای بالا، کود زیاد، یا ژنتیک است.

- پژمردگی و نرمی گیاه: ناشی از خشکی، مقادیر زیاد نمک در خاک یا آب، دماهای بسیار بالا، نور کم یا بیماری های گیاهی است.

رنگ پریدگی یا زردی برگها: ناشی از کمبود موادغذایی، pH بالا، شدت نور زیاد، خشکی خاک یا بیماریهای گیاهی است.

طویل شدن دم برگها: ناشی از نور ناکافی است.

آفات و بیماریها:

این گیاه به کنه سیکلامن، تریپس، نماتد ریشه، قهوه‌ای شدن ژوخه و … حساس است.مشخصات: اسم علمی گیاه نگونسار Cyclamen persicum ، از خانواده Primulaceae می باشد. این جنس دارای 15 گونه مختلف از گیاهان غده دار است که به صورت وحشی در کشورها و جزایر مدیترانه ای یافت می شود. گونه موردنظر ما، بومی کشورهای شرقی مدیترانه ای و ایران است. ارتفاع آن به 15 تا 25 سانتی متر می رسد. گلهای آن معمولا در اوایل بهار ظاره می شوند. سیکلامن برگهای کروی، قلمی شک و سبز تیره دارد. در بعضی واریته ها لکه های نقره‌‌ای رنگ روی برگها به چشم می خورد. گلهای معطری به طول 5/2 تا 3 سانتی متر و به رنگ صورتی، قرمز، ارغوانی و سفید دارد.

سیکلامن گیاهی علفی دائمی است که بخش پایینی ساقه (هیپوکوتیل) آن در نزدیکی سطح خاک قطور شده و تشکیل ژوخه (غده) میدهد. برگها به طور مستقیم از این ژوخه بیرون می‌آیند. ژوخه ممکن است تخم‌مرغی شکل با پهن و گرد باشد.از نظر گیاهشناسی این گیاه تک لپه‌ای کاذب است و تنها یک لپه در رویان آن توسعه می‌یابد.

سیکلامن یک محصول مهم گلخانه‌ای است که در فصل زمستان به بازار عرضه میشود. نگهداری آن در منازل نیازمند مراقبت بیشتری است.

گلدهی: این گیاه در زمستان گل میدهد. اگر بذر را اواخر تابستان امسال کشت کنید زمستان سال بعد گل میدهد. (14 تا 16 ماه بعد از کشت بذر گلدهی اتفاق می‌افتد) البته روشهای نوین دوره رشد را میتوانند به 8 ماه کاهش بدهند.

توجه پزشکی: هیچ قسمتی از گیاه خوراکی نیست و خوردن آن موجب مسمومیت میشود.

نیازها و مراقبت: به طور کلی سیکلامن به هوای خنک و مرطوب نیاز دارد. دمای شبانه مورد نیاز این گیاه معمولا حدود 10 تا 15 درجه است. (برای همین وقتی به منزل منتقل میشود و دمای شبانه در منازل در زمستان معمولا بالای 20 درجه است و لذا گیاه دچار مشکل میشود. برای همین در منزل باید در محلی قرار داد که دمای شبانه گرم نبوده و سرد هم نباشد) دما هیچگاه نباید بالای 25 درجه باشد.

دمای بالا و کوددهی زیاد منجر به عدم گلدهی میشود. دمای خیلی کم و کود دهی کم نیز منجر به گیاهی نمو نیافته با دم‌گلهای طویل میشود.

نور: از فروردین تا مهر ماه باید با ایجاد سایه از شدت نور کاسته شود و پس از آن نیز در معرض نور خیلی شدید قرار نگیرد.

تهویه هوا: تهویه هوا برای این گیاه ضروری است چون از هوای خفه بیزار است. برای همین در گلخانه‌های تولیدی معمولا زیر گلدان سیکلامن یک گلدان خالی را به صورت معکوس به عنوان پایه قرار میدهند تا گیاه در ارتفاع بیشتری قرار بگیرد و گلدانها را طوری میچینند که برگهای گیاهان به هم دیگر برخورد نکند و بین دو گلدان فضای کافی برای گردش هوا وجود داشته باشد.

آبیاری: آبیاری متوالی مفید است ولی آب نباید ته گلدان و پای گیاه انباشته شود که منجر به پوسیدگی میشود. از آبهای آهکی نباید استفاده شود چون باعث ایجاد لکه‌های سفید روی برگها میشود که منجر به زخمی و خراب شدن برگها میشود.

pH: بین 5 تا 6 برای این گیاه مناسب است.

کود: کود مورد نیاز گیاه نگونسار را میتوان به میزان 3 گرم در لیتر ، هر هفته یکبار در تابستان و دو هفته یکبار در زمستان مورداستفاده قرار داد.

خاک: مخلوطی از خاک برگ و ماسه برای رشد این گیاه مناسب است. ترکیب 2 تا 3 قسمت خاک معمولی و خاک برگ همراه یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی پوسیده. امروزه از ترکیب پیت ماس + کوکوپیت + پرلیت استفاده میشود باید بسیار سبک باشد و از تهویه خوبی برخوردار باشد تا از پوسیدگی ژوخه جلوگیری شود.

ازدیاد: افزایش این گیاه بیشتر با کشت بذر در اواخر مرداد و شهریور انجام میشود. همچنین با تقسیم بخش ژوخه‌ای قابل تکثیر است. درصد جوانه‌زنی بذرها کم است.  و بذرهایی با سن کمتر از یکسال بهتر هستند. (در ظروف در بسته در دمای 3 درجه تا دو سال میتوان بذرها را نگهداری کرد). بذرها سیاه رنگ و به نسبت درشت هستند و در فاصله 1 تا 2 سانتی‌متری کشت میشوند. در بستری از ترکیب ماسه پیت خاکبرگ پوسیده و خاک معمولی با نسبتهای مساوی.

در دمای 18 تا 20 درجه و رطوبت نسبی 100درصد و در تاریکی بذرها پس از 3 تا 4 هفته جوانه میزنند. خیساندن بذرها قبل از کاشت مفید است. پس از جوانه زنی نشاءها به محیط روشن با رطوبت نسبی 70درصد منتقل میشوند.  پس از 2 یا 3 برگی شدن نشاءها آنها را به گلدانهای کوچک با ترکیب خاکی سبک منتقل میکنند. از این مرحله تغذیه با کود کامل هر دو یا سه هفته یکبار باید انجام شود. و به تدریج با بزرگتر شدن گیاه به مرور به گلدانهای بزرگتر منتقل میکنند.

در اواخر بهار گیاهان باید به اندازه کافی بزرگ شده‌باشند تا در گلدان نهایی (مثلا با دهانه 19 یا 20 سانتی‌متر) کاشته شوند.

در اواخر آبان سال گلدانها را به گلخانه‌ای انتقال میدهند که دمای آن بالای 16 درجه نشود. تا گلدهی آغاز شود.

در کشت این گیاه باید توجه کرد که برآمدگی انتهای ساقه (ژوخه) در سطح خاک قرار گیرد چون کاشت عمیق آن موجب پوسیدگی میشود.

خلاصه مراحل کاشت:

مرداد سال یک » کاشت بذر و نگهداری تا مرحله دو و سه برگی شدن » اواخر بهار  سال دو » انتقال به گلدان اصلی و رسیدگیها » اواخر آبان  سال دو» دمای گلخانه کمتر از 16 درجه » زمستان سال دو تا بهار سال سه » گلدهی

نکته: در زمستان میزان کوددهی کاهش می‌یابد ولی گیاه نباید از مواد غذایی محروم باشد.

پس از گلدهی: سیکلامن را پس از یک دوره خفتگی (شرایط گرم و خشک) که پس از سپری شدن دوره گل اعمال میشود (یعنی وقتی گلها تمام شد گیاه را در محیط گرم قرار داده و کمتر آبیاری میکنند) میتوان گیاه را برای گلدهی دوم نگهداری کرد. اما از مرغوبیت گلها کاسته خواهدشد. بنابراین از نظر اقتصادی نگهداری آن بیش از یک دوره مقرون به صرفه نیست.

در افزایش با تقسیم ژوخه، هر قسمت باید یک یا دو برگ داشته باشد. سپس قلمه‌ها در ماسه کشت میشوند اگر این عمل در دی ماه انجام شود طول مدت گلدهی از 16 ماه به 12 ماه کاهش می‌یابد.

مشکلات رایج:

ریزش برگها: نشانه کم آبی یا خشک بودن محیط گیاه است. که باید رطوبت هوا را بالا برده و آبیاری به اندازه کافی باشد.

ریزش جوانه گل: ناشی از دمای بالا، نور کم، آب کم یا کود بیش از حد است.

تاخیر در گلدهی: ناشی از دمای بالا یا پایین، نور ناکافی، تغییرات میزان مواد غذایی، بزرگی بیش از حد گلدان و تفاوتهای ژنتیکی است.

گلهای خیلی کوچک: ناشی از دمای بالا، کود زیاد، یا ژنتیک است.

- پژمردگی و نرمی گیاه: ناشی از خشکی، مقادیر زیاد نمک در خاک یا آب، دماهای بسیار بالا، نور کم یا بیماری های گیاهی است.

رنگ پریدگی یا زردی برگها: ناشی از کمبود موادغذایی، pH بالا، شدت نور زیاد، خشکی خاک یا بیماریهای گیاهی است.

طویل شدن دم برگها: ناشی از نور ناکافی است.

آفات و بیماریها:

این گیاه به کنه سیکلامن، تریپس، نماتد ریشه، قهوه‌ای شدن ژوخه و … حساس است.




تاریخ : جمعه 92/9/22 | 10:30 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

داوودی
مشخصات: اسم علمی گیاه داوودی Chrysanthemum ، از خانواده Compositae میباشد. این جنس دارای 200 گونه ازگیاهان یک ساله ، چند ساله، علفی و گلخانه‌ای است. قسمت تحتانی ساقه این گیاه تقریبا خشبی بوده و برگهای سبز تیره دارد. گل آذین گیاه داوودی کلاپرک وگلچه های کناری آن زبانه‌ای و گلچه های میانی آن لوله ای می‌باشند. گلهای داوودی در واریته های مختلف دارای رنگهای متفاوت است.

مراقبت:.این گیاه به نور متوسط، حرارت عادی تا بالا، خاک همیشه خیس رطوبت هوای 50 تا 70 درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.

کود: داوودی به کود نیازی ندارد و پس از اتمام گل به دورانداخته می شود.

خاک: مخلوطی ازخاک باغچه، کود دامی و خاک جنگلی به نسبت مساوی برای پرورش این گیاه مناسب است.

ازدیاد: این گیاه ازنظر فتوپریودیسم ، ازگیاهان روز کوتاه محسوب میشود. با استفاده از این موضوع می توان دقیقا گیاه را در زمان دلخواه به گل برد. مثلا برای گل دادن، گلدان را علاوه برشب، مدتی از روز هم در تاریکی نگه می دارند و یا برای عقب بردن زمان گلدهی، مدتی درشب گیاه را در محل نورانی می گذارند. برای تکثیر این گیاه، می توانید در فصل بهار، ازساقه های علفی، قلمه‌های انتهایی یا ساقه‌ای به طول 5 تا 8 سانتی مترتهیه کنید و انتهای آنها را درپودر هورمون ریشه زایی فرو برده و در گلدان محتوی کمپوست مخصوص قلمه بکارید و درحرارت 15 درجه سانتیگراد نگاهداری کنید.

عوارض و درمان: ساقه های دراز و منحرف گیاه داوودی به دلیل نور کم محیط است. برای اینکه گیاه متناسبی داشته باشید، آنرابه محل پرنورتری ببرید. اگر سطح زیرین، برگها داوودی مملو از تارعنکبوت باشد، باید با پارچه تمیزی که مرطوب است آن پاک کنید و یا هر دو هفته یکبار با سم کنه کش گیاه را سمپاشی کنید. تامین رطوبت در کاهش آفت موثر است. عامل این عارضه کنه ریز قرمز است. هوای خیلی مرطوب، برگهای این گیاه را زرد می کند. غبار پاشی را متوقف کنید و گلدان را به محل خشک تری ببرید درصورتی که مشاهده کردید غنچه های داوودی باز نشده و بعضی از آنها خشک می شوند، بدانید گیاه خیلی تشنه است نور کم محیط و یا نگهداشتن تعداد زیادی غنچه روی هرساقه، باعث بازنشدن غنچه ها می شود. برگهای پایینی گیاه دراثر قارچ بوتری تیس که خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است سیاه می شوند. برای از بین بردن علایم، گلدان را محل گرمتری منتقل کرده و غبار پاشی را کاهش دهید در صورتی که هنگام غبار پاشی گلها را هم خیس کنید، گلها می پوسند. هوای خیلی گرم نیز برگها و ساقه ها را چروکیده می کند.




تاریخ : جمعه 92/9/22 | 10:27 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

گل آپارتمانی,گلهای آپارتمانی,مارانتای

"مارانتا"
فارسی اصیل:ندارد
فارسی رایج:مارانتا(بر گرفته از نام Maranta گیاه شناس)
نام انگلیسی: Prayer plant نام علمی: Maranta leuconeura
سالهای متمادی مارانتا برای نگهداری در آپارتمان مناسب نمی دانستند ولی اکنون به خوبی با محیط سازگار شده است،خانواده آن "مارانتاسه" و بومی آفریقا ست،برگها منقوش و گرد است،رگبرگ اصلی به رنگ روشن در آمده و هاله ای رنگین بخش مرکزی را از سایر قسمتها متمایز می سازد،رگبرگها کاملا نمایان و منظره دلفریبی به برگ میدهند،گیاهی مناسب برای کاشت گروهی است و مقایسه جالبی در رنگ بو جود می آورد،در سبد آویزان رواج فراوان دارد.
نیازها
نور: نور غیر مستقیم بهترین شرایط نوری برای این گیاه زیبا است،در تابستان سایه را ترجیح میدهد وی در زمستان تمایل به زندگی در نور بیشتری دارد،از اشعه مستقیم آفتاب بخصوص در ظهر تابستان و از پشت شیشه بیزار است.
دما:در صورتی که اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود تا درجه حرارت 10درجه سانتی گراد مقاومت می نماید ولی بهترین در جه حرارت حدود 16در جه سانتی گراد ،در درجات نزدیک به 30درجه احتیاج به غبار پاشی دارد.
آبیاری:در هر حال خاک را مرطوب نگه دارید به جز هنگامی که درجه حرارت پایین تر از 10درجه است.آبیاری 2-3بار در هفته در تابستان و یک بار در زمستان و هر 10روز یکبار در درجات نزدیک به 10درجه سانتی گراد آبیاری پیشنهادی این گیاه دوست داشتنی است.
رطوبت:غبار پاشی روزانه در تابستان و هفتگی در زمستان جهت تامین رطوبت پیشنهاد میگردد،کاشت گروهی و همراه با گیاهان دیگر در یک گلدان روش جالب در تامین نیاز رطوبتی است ،افزودن آب به زیر گلدان همراه با سنگ ریزه یکی دیگر از راههایتهیه رطوبت پایدار است.
تغذیه:تغذیه با کودهای مایع و یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور و هر دو هفته یکبار با نصف میزان پیشنهادی از طرف فروشنده یا سازنده در رشد گیاه تاثیر مثبت دارد.
خاک مناسب:خاک باید کاملا سبک باشد،کمپوست بهترین خاک برای این گیاه است.
تعویض گلدان:با شروع رشد در بهار گلدان را با یک درجه بزرگتر تعویض نمایید،مواظب باشید خاک را زیاده از اندازه فشار ندهید و آن را متراکم ننمایید،در کاشت گروهی و همراه با گیاهان دیگر به تعویض خاک سطحی با خاک نو و غنی اکتفا نمایید.
تمیز نمودن برگها:غبار پاشی برگهای گیاه را تمیز مینماید،در صورت نیاز از پارچه و اسفنج مرطوب نیز میتوانید استفاده نمایید،از مواد براق کننده به هیچ عنوان استفاده نفرمایید.
تکثیر:با تقسیم ساقه های زیر زمینی در بهار میتوان مارانتا را افزایش داد.
نگهداری گیاهان گروه مارانتا مشکل تر از گیاهان کم توقع تر و معمولی خشن است، با نگهداری صحیح آن سلیقه خود را به دیگران یاد آوری نمایید.




تاریخ : جمعه 92/9/22 | 10:23 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

نام علمی : Sansevieria trifasciata

از گیاهان مورد استفاده زیاد در خانه ها می باشد . از خانواده سوسنیان یا لیلیاسه و بومی افریقاست ، برگها بلند و کشیده و خاردار با حاشیه زرد و به شکل سرنیزه ، ارتفاع برگها به یک متر می رسد و تکثیر آن از طریق برگ و یا ساقه های زیرزمینی است ، بسیار کم توقع و مقاوم در برابر خشکی و سایه ولی در این واریته به علت ابلق بودن برگها به نور بیشتری احتیاج دارد .


گل آپارتمانی سانسوریا

نیازها :

نور : نور کامل بهترین شرایط نوری این گیاه است ولی در سایه هم قادر به ادامه زندگی است ، تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند

دما :در زمستان تا درجه حرارت 10 درجه سانتیگراد قدرت تحمل دارد ولی درجه حرارت مطلوب در این فصل 16 است ، در تابستان در درجه حرارت مطلوب برای انسان 24 درجه . نسبت به سرما حساس است و سرمای بیش از حد تاب نمی آورد و دچار یخ زدگی می گردد .

آبیاری: در زمستان هر 3 هفته یکبار و در تابستان یکبار در هفته آبیاری کافی است به دلیل ساقه گوشتی گیاه که سرشار از آب است از آبیاری زیاد از اندازه پرهیز نمایید چون باعث پوسیدگی گیاه می گردد . در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود

خاک : بهترین خاک ، خاک لوم است ( مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده یا کود دامی به مقدار کم ) ) است . استفاده بیش از حد از مواد آلی باعث پوسیدگی ساقه گیاه و از بین رفتن آن می گردد .

تکثیر : تکثیر این گیاه ساده است یا از گیاه مادری از ریشه به چند قسمت تقسیم می شود که هر قسمت دارای ریشه و برگ جداگانه است و در گلدان جدید کاشت می گردد . یا از طریق قلمه : ساقه گیاه به قطعات کوچک حدود 8 سانتیمتر تقسیم کرده و در ماسه کشت می نمایند دقت شود قطعات وارونه کاشت نشود برای ریشه دهی سریعتر می تواند خزانه را با پلاستیک پوشاند تا رطوبت حفظ شود . پس از ظهور 2 تا 3 برگ قلمه ها را بهگلدان اصلی انتقال دهید .

نکته مهم

گیاه کم توقعی است فقط از آبیاری بیش از اندازه پرهیز نمایید که باعث پوسیدگی ساقه می گردد که اکثر موارد از بین رفتن این گیاه در آپارتمان به همین دلیل است .




تاریخ : چهارشنبه 92/9/20 | 9:46 عصر | نویسنده : حسین عبدالهی

رُزها یا گل سُرخ ها یکی از مهمترین دسته گیاهان میباشد که انواع شناخته شده آن به بیش از 20000 گونه و واریته مختلف تخمین زده میشود .

رُز، یا گل سُرخ ، جنسی ازخانواده گل سُرخ ها یا(Rosacea) رُزاسِه میباشد که بوته هایش پاکوتاه و پا بلند و رونده با ساقه های چوبی است و در بعضی گونه ها برگهایش غیر دائمی و در برخی دائمی میباشد .

در اقسام اصلی و اولیه بوته ها صورت بدوی خود را داشته ، بصورت کُرپه و پُر تیغ و خار میباشد ، ولی پس از گشنگیری و بدست آوردن اقسام و جورهای تازه که بیشتر بوسیله پیوند روی پایه های اقسام وحشی درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه ای به میل پرورش دهندگان تغییر صورت داده به اشکال مختلف : کُرپه ، چتری ، مجنون ( آویزان ) و بقول فرانسویان ( گل رُز گریان ) و غیره درآمده است .

اشکالی که بیشتر مورد توجه و در باغات بوته های گل سُرخ را (بسته به وضعیت محل کاشت ) به آن صورت در می آورند 5 شکل بشرح زیر میباشد :

1 – گل سُرخ پاکوتاه : بوته هائیست که پیوند آنرا روی ریشه یا ساقه نزدیک بخاک زده و میگذارند از پیوند چند شاخه بیرون آید و در اثر هَرَس همه ساله آنرا کوتاه نگهمیدارند ، بطوری که بسته به جنس آن بلندی بوته ها از 20 سانتیمتر تا یک متر بلند تر نمی شود .

2 – گل سرخ کُرپه : که پس از پیوند نزدیک خاک در اثر هَرَس نوک شاخه ها می گذارند شاخه های فرعی آن زیاد شود تا بوته بصورت کُرپه درآید .

3 – گل سرخ با ساقه بلند یا نیمه بلند : عبارت از بوته هائیست که پیوند را روی یک ساقه صاف و لخت تسترن کوهی به بلندی یک متر تا یک متر و نیم می زنند . پس از نمو پیوند ، ساقه نسترن بتدریج قوی شده رنگ قهوه ای بخود گرفته راست می ایستد . باغبان میتواند شاخه هایی که از پیوند میروید را به میل خود بهر شکل بخواهد درآورد .

4 – گل سرخ رونده پیچنده : این دسته از اقسام مخصوصی هستند که شاخه های آنها بلند شده و بالا میرود که آنها را بوسیله پایه یا داربستهای فلزی مخصوصی نگهداری کرده آرایش میدهند .

5 – گل سرخ مجنون : که از پیوند اقسام رونده روی پایه بلند نسترن کوهی بدست می آید .

باین طریق که هریک از اقسام نامبرده را اگر روی ساقه ای به بلندی 1/5 تا 2 متر از نسترن کوهی پیوند کنند پس از گرفتن شاخه های آن رو به زمین سرازیر شده و بوته گل مجنون ( گل رز گریان ) بدست میآید 
 

 




  • صحاب
  • گارفیلد
  • راه بلاگ
  • پرندگان پارسی