درخت اقاقیا معمولی

نام علمی: Robinia pseudoacacia

نام انگلیسی: Black Locust

اقاقیا معمولی  

جنبه های زیبایی: گل

کاربرد: سایبان، خیابان (نواحی نامساعد)، پوشش فوری، کنترل فرسایش و آمایش خاک.

این گیاه گرما و سرمای شدید را تحمل کرده و در خاک های خشک و ضعیف خوب رشد می کند. بیشترین کاربرد آن در طراحی فضای سبز، برای کنترل فرسایش خاک است، اماغالباً در نواحی نامساعد به عنوان درخت سایه افکن یا خیابانی نیز بکار می رود. واریته های متعددی از این گیاه شامل انواع بدون خار و مجنون موجود است. واریته گل صورتی، دارای گل های صورتی رنگ معطر، از گونه نام برده، بیشترکاشت می شود.

خصوصیات گیاهی:

ارتفاع: 24 تا 12 متر(30متر)                              قطر تاج پوششی: 18 تا 9 متر

درختی است با حالت رشد غیر قابل پیش بینی،غالباً چند تنه ای، دارای تاجی با فرم باز کروی و نامنظم و شاخه های افراشته به سمت بالا. پوست تنه خاکستری تیره، خشن و ترک خورده و دارای برجستگی است.

برگ: مرکب و متناوب، به طول 10-15 سانتیمتر و متشکل از 7-19 برگچه کامل دوک گرد به طول 2?5-5 سانتیمتر هستند. آنها هنگام بازشدن سبز،  زرد و در پائیز به رنگ سبز تیره در می آیند.

گل: گل های بسیار معطر، پروانه آسا بطول 2 سانتیمتر و سفید رنگ، در قسمت گردن لکه های زرد دارند وبه شکل گل آذین های خوشه ای به طول 10-15سانتیمتر هستند.اردیبهشت – خرداد

میوه: نیام های لوبیایی شکل قهوه ای مایل به قرمز، به طول 10-2?5 سانتیمتر و عرض  1?5 سانتیمتر که در پائیز و زمستان پایا هستند.

سیستم ریشه ای: ریشه های گسترده و فیبری با عمق متوسط و گره های تثبیت کننده نیتروژن و بسیار تهاجمی هستند.                                                                       

سرعت رشد :  سریع

نیاز های طبیعی:

آب و هوا: گرما، سرما و شرایط کویری را تحمل می کند. انطباق پذیر.

خاک: خاک لومی عمیق بازهکش خوب و تا حدی آهکی را ترجیح می دهد. خاک های ضعیف، قلیایی یا شنی و خشکسالی را تحمل می کند. تابش مستقیم آفتاب در گرم ترین نواحی را تحمل می نماید. دود و گرد و خاک را تحمل می کند.

نگه داری:

هرس: هرس شدید را تحمل می کند. درخت را در جوانی هرس کنید تا فرم دلخواه را پیدا کنید. سپس سالانه برای شکل دادن هرس نمایید.

آبیاری: توجه خاصی لازم نیست.

تغذیه: توجه خاصی لازم نیست.

آفات و بیماری ها: چوب خوار: در فروردین ماه، اردیبهشت یا خرداد با سم روغنی سم پاشی کرده، سه هفته پس از اولین نوبت، این کار را تکرار نمایید. شته: (نیکوتین، لیندین، یا مالاتیون) در هنگام نیاز سم پاشی کنید و برگ های آلوده را معدوم نمایید.

عیوب: فرم رشد قابل پیش بینی نیست. شاخه ها شکننده اند. ریشه ها تهاجمی هستند.

 Robinia neomexicoura(اقاقیا نیومکزیکو)، درختی است کوچک که تاارتفاع 7?5متر رشد می نماید گل های آبی،صورتی یا بنفش فام آن از اردیبهشت تا تیر شکوفا می شوند.

نیازهای طبیعی و پرورشی مشابه اقاقیا معمولی را دارد وبه همان مقاصد در طراحی فضای سبز به کار می رود.

درخت همیشه سبز سدر اطلس

نام علمی: Cedrus atlantica

نام انگلیسی: Atlas Cedarز

سدر اطلس

جنبه های زیبایی: حالت رشد، برگ  

کاربرد: چمنزار، تک درخت

درختی است بسیار بزرگ و هرمی شکل با حالت رشد باز، دارای شاخه هایی که با الگوهای منظم و دقیق آرایش یافته اند. این درختان معمولاً در جوانی بسیار ظریف و باریک بوده، ظاهر آنها به طور گمراه کننده ای شکننده است احتمالاً به همین دلیل نیز اندازه نهایی درخت دست کم گرفته شده و معمولاً در باغ های کوچک کاشته می شود که امکان رشد کامل برای آن وجود ندارند.

به منظور کمک به شناخت بهتر از گونه های مشابه که تشخیصشان از یکدیگر دشوار است، چند واریته آن در زیر شناسانده می شوند:

1-   .Cedrus atlantica var. glauca Carr با برگ هایی به رنگ سبز کلمی

2-  .Cedrus atlantica var. argentea Murr با برگ هایی تقریباً سفید مایل به نقره ای که تشخیص آن از واریته شماره 1 به دلیل شباهت فرم رویشی بسیار دشوار است.

3-   .Cedrus atlantica var. pendula Carr با شاخه ها و شاخه چه های آویزان، گاهی با نمای تقریباً ستونی

4-  .Cedrus atlantica var. fastigiata Carr با فرم رویشی هرمی باریک یا تقریباً ستونی با شاخه های ایستاده یا رو به بالا.

خصوصیات گیاهی:

ارتفاع: 9- 30 متر                                                     قطر تاج پوششی: 9- 18 متر

درختی است هرمی شکل، گسترده و منظم دارای حالت رشد باز و شاخه های افراشته و افقی. انتهای شاخه اصلی متراکم است. پوست تنه خشن و به رنگ قهوه ای تیره است.

برگ: به رنگ سبز مایل به آبی، کوتاه و سوزنی شکل به طول 2-2?5 سانتیمتر می باشند.

میوه: مخروط هایی بطول 5 الی 7?5 سانتیمتر که مسطح یا در قسمت فوقانی مقعر هستند. دو سال طول می کشد تا به بلوغ برسند.

سیستم ریشه ای:عمقی                                                 سرعت رشد:  بسیار کند

نیاز های طبیعی:

آب و هوا: گرما وسرماو حتی انجماد طولانی مدت را تحمل می نماید.

خاک: خاک لومی یا رسی با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. خاک های مردابی را تحمل نمی کند. تابش مستقیم آفتاب، باد  را تحمل می کند.

نگه داری:

هرس: نیازی به هرس ندارد.

آبیاری: ماهانه یک بار آبیاری عمقی نمائید. زهکش خوب ضروری است.

تغذیه: تغذیه خاصی لازم نیست.

آفات و بیماری ها: نسبتاً عاری از هر دو است.

گیاه پیازی کالادیوم (فیل گوش) این گیاه در شرایط مطلوب در آپارتمان هم قابل نگهداری است که شرح آن در پی می آید

نام علمی: Caladium

نام انگلیسی: Elephant ear / Heart of Jesus / Angel Wings

نام فارسی اصیل: فیل گوش

کالادیوم   (فیل گوش)                                                                      

گیاه آپارتمانی فیل گوش (کالادیوم)

 فیل گوش

هیچ گیاهی نمیتواند در ترکیب رنگ ها با کالادیوم رقابت کند، به طوری که تشریح رنگ ها تقریباً غیر ممکن است، برگ ها به شکل سرنیزه و دمبرگ آن بلند است، دوام برگ ها زیاد نیست و از اول بهار تا اواخر پائیز باقی میمانند، تکثیر کالادیوم از طریق تقسیم ساقه های زیر زمینی است، با شروع زمستان برگ ها زرد و خشک شده و گیاه به استراحت می رود، برای حفظ ساقه های زیر زمینی در زمستان نباید آن را آبیاری نمود، گیاه بسیار جالبی در کاشت گروهی با گیاهان دیگر و همچنین استفاده از آن به عنوان سبد آویزان است، خانواده آن «آراسه» و زادگاهش برزیل است.

نیازها:

نور : جهت حفظ رنگ ها و نقوش برگ، نور کامل احتیاج است ولی مواظب اشعه ظهر و اشعه مستقیم آفتاب باشید.

دما: 24 درجه سانتیگراد در تابستان و 16 درجه در زمستان نیازهای حرارتی این گیاه است، در صورتی که نگهداری گلدان فقط به خاطر حفظ ساقه های زیرزمینی است در درجه حرارت پائین تر و حدود 13 درجه نگهداری شود.

آبیاری: تا زمانی که برگ دارد (بعضی مواقع فقط ریشه را  نگهداری می کنند) گیاه را همیشه مرطوب نگه دارید، در تابستان 2 تا 3 بار در هفته و در زمستان چنانچه گیاه فاقد برگ است آبیاری را متوقف کنید، گیاه در زمستان به آبیاری نیاز دارد.

رطوبت: غبارپاشی برای این گیاه مضر است، چون برگ ها صدمه می بینند، نزدیک گلدان های دیگر نگه داری کنید و یا در کاشت گروهی  با گیاهان دیگر رطوبت را از این طریق تأمین کنید (به نحوه ی تأمین رطوبت مراجعه کنید).

تغذیه :گیاه کم توقع است، نصف میزان توصیه شده از طرف فروشنده یا سازنده کود گیاهان زینتی جهت تغذیه کافی به نظر می رسد.

خاک مناسب: یک قسمت پیت و یک قسمت خاک لیمونی بهترین محیط رشد ریشه است.

تعویض گلدان: در اواخر زمستان ساقه های زیر زمینی را از گلدان خارج کنید و در گلدان دیگر کاشت کنید.

تمیز نمود ن برگ ها: جهت تمیز نگه داشتن گیاه از برس مخصوص و نرم استفاده کنید، مالش با پارچه یا اسفنج یا استفاده از مواد براق کننده به برگ های حساس گیاه صدمه می زند.

تکثیر : جدا کردن ساقه های زیر زمینی از گیاهان مادری در بهار، هر کدام از ساقه های زیرزمینی باید حداقل دو جوانه یا چشمک داشته باشند.

زمستان گذرانی: با شروع فصل خزان برگ های این گیاه خشک شده و زمستان گذرانی آغاز می شود، آبیاری را در این حالت متوقف و گلدان خشک شده را به محل سرد و خشک منتقل کنید، در اواسط اسفند ماه گیاه را آبیاری کنید و ساقه های زیر زمینی را از خاک خارج کنید و در خاک نو کاشت کنید.

 عوارض و درمان:

رشد ضعیف و برگ ها ریز هستند: نور کافی نیست، گیاه به محل روشنتری منتقل شود و یا احتیاج به تغذیه مصنوعی دارد که هر سه هفته یکبار طبق دستور عمل نمایید.

برگ ها چروکیده و خشک می شوند: هوا خیلی گرم و یا گیاه تشنه است، گیاه را آبیاری و غبارپاشی کنید.

بن سای به ژاپنی

نام علمی: Chaenomeles

نام انگلیسی: Japanese quince, Japonica

بن سای به ژاپنی 

با این درختچه همگان آشنایی دارند. گل های نارنجی متمایل به قرمز آن در اواخر اسفند زینت بخش پارک ها و باغ ها است. در تابستان به جز اندام سبزینه هوایی منظره جالب توجه دیگری ندارد، اما در صورتی که در پناهگاه ها و دور از سرمای شدید کاشت شده باشد در بهمن نیز گلدهی شروع می گردد. تولید شاخه های نابجا و فراوان از سطح خاک از مشخصات و عادات شاخه دهی این درختچه است به طوری که تهیه بن سای به ژاپنی با یک تنه واحد کاری بس مشکل است.

هنرمندان بن سای اخیراً دست به ابتکار جالبی در این باره زده اند، منشاء شاخه های فراوان و نا به جا از اولین ریشه های ضخیم موجود در خاک است و چنانچه به ژاپنی چندین ساله موجود در باغچه از خاک خارج و طوری به گلدان انتقال داده شود که آن قسمت از ریشه های ضخیم در هوا و خارج از خاک قرار گیرند، هر ساله شاخه های نابجا از آن قسمت خارج می گردند که از میان آن ها تعدادی از شاخه های مورد نظر را باقی گذاشته و بقیه با هرس شدیداً حذف می گردند.

محل نگهداری:

به ژاپنی در آفتاب شدید، نیمه آفتاب و نیم سایه در هر دو حالت سازگاری خوبی دارد و در کیفیت گل ها چندان تأثیری ندارد. نسبت به کم آبی  کمی حساس است و ایجاد سایه روی گلدان ها در هوای گرم لازم است. در طول زمستان در محیط باز تا 17 درجه زیر صفر تحمل دارد، اما بهتر است در شب های سردتر از هشت درجه زیر صفر، در محیط  بسته قرار داده شود. در روز بیشترین نور را دوست دارد. در این صورت بیشترین و بهترین گل را دارا خواهد بود.

تعویض گلدان:

گلدان های جوان هر یک تا دو سال و گلدان های مسن تر هر سه سال یک بار در بهار احتیاج به تعویض دارند. گلدان باید کمی عمیق تر باشد و خاک استاندارد دارای مقداری خاک آلی بهترین محیط رشد برای آن است.

هرس:

هرس به ژاپنی از نوع خاص است و در صورت عدم هرس پس از گلدهی، گل ها شدیداً در سال آینده کم و بی کیفیت خواهند بود. پس از گلدهی در بهار فوراً نسبت به حذف شاخه های اضافه از انتهای طوقه اقدام کنید و به جوانه هایی که بعد از این هرس تولید می شوند تا اواخر تابستان اجازه رشد دهید. در این تاریخ نوک شاخه ها را چنان قطع کنید که فقط 2 تا 4 جفت برگ باقی بماند. در این صورت جوانه های کنار این برگ ها گل های سال آینده خواهند بود.

سربرداری: در بحث هرس ذکر شد.

آبیاری:

در تابستان بیشتر و در زمستان آبیاری کمتر لازم است. در هر صورت اجازه ندهید در هیچ فصلی خاک خشک بماند.

تغذیه:

در بهار مواد غذایی اضافه شده به خاک با مقدار کمی ازت آزاد است اما در اواسط تابستان تا اواسط پاییز با مواد غذایی عاری از ازت و در زمستان بدون تغذیه مصنوعی خواهد بود.

هشدار!!:

مهم ترین مسئله قابل توجه در به ژاپنی آبیاری مرتب و جلوگیری از کم آبی است. در صورت کم شدن دور آبیاری -خصوصاً  در فصل رشد- شاخه ها شروع به پژمرده شدن می نمایند. در بین آفات، شته ها از مهم ترین آنها هستند.

گیاه آپارتمانی ختمی چینی گلسرخی

نام علمی: Hibiscus rosa-sinensis

نام انگلیسی:  Rose mallow / Chinese hibiscus / China rose / Shoe flower

ختمی چینی گلسرخی (خیری) 

گلی مورد توجه عامه، از خانواده ی «پنیرکیان» یا (مالواسه)، گل ها  درشت و قرمز و عمر آنها کوتاه است ولی با فراوانی و طول مدت  باز شدن خود تلافی می نمایند. مانند کلیه گیاهان خانواده پنیرکیان پرچم ها تولید لوله ای نموده  است که مادگی از وسط  آن ها عبور می نماید، مادگی دراز و از جام گل بیرون زده  و کاملاً آشکار است، دوران گلدهی از اواسط بهار تا اواسط  پاییز است. برگ ها سبز براق  و به صورت متناوب روی شاخه ها می رویند. در چین از گل های قرمز آن رنگ کفش و رنگ چشم  می سازند.

نیازها:

نور: به نور کافی و فراوان احتیاج دارد ولی اشعه ی مستقیم آفتاب در ظهر تابستان به برگ و گل صدمه وارد می کند.

دما: در طول بهار تابستان در دمای دی 20 درجه نگهداری کنید.  گیاه تا درجه حرارت 27 نیز مقاومت می کند و در زمستان درجه حرارت به 13 سانتیگراد برسانید.

آبیاری: جهت مرطوب نگه داشتن  خاک به هفته ای سه بار آبیاری در تابستان نیاز دارد، هرگز اجازه ندهید  آب اضافی در گلدان بماند، زهکش را بازدید کنید، در زمستان هنگامی آبیاری کنید که سطح خاک کاملاً خشک شده باشد (اصولاً دو هفته یکبار در زمستان آبیاری کافی است).

رطوبت: در بهار و تابستان به غبار پاشی  روزانه  با آب ولرم  و بدون املاح احتیاج دارد. جهت تأمین رطوبت دایمی و پایدار به زیر گلدانی  حاوی  سنگریزه آب اضافه و دقت نمایید که ته گلدان با آب در ارتباط نباشد، در زمستان هفته ای  یکبار غبارپاشی  کافی است، جریان ملایم هوا را دوست دارد.

تغذیه: هر دو هفته یک بار در بهار و تابستان (به خصوص با ظهور گل ها)  با مواد غذایی مصنوعی مایع و یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور سازنده گیاه را تغذیه نمایید.

خاک مناسب:  مخلوطی از لوم و پیت بهترین خاک برای گیاه است.

تعویض گلدان: هر ساله در بهار گلدان را با یک اندازه بزرگ تر تعویض نمایید، با حجیم و بزرگ شدن گلدان و عدم  امکان  تعویض  خاک های سطحی گلدان با خاک  نو  و غنی اکتفا نمایید.

تمیز نمودن برگ ها: غبارپاشی کافی است، در صورت لزوم می توانید با پارچه  یا اسفنج مرطوب برگ ها را تمیز نمایید. از مواد براق کننده شیمیایی  استفاده نگردد.

تکثیر : ریشه دار نمودن قلمه های چوبی در تابستان

* واریته  هایی از ختمی چینی با رنگ زرد و نارنجی به بازار عرضه شده است، گل ها دو روز بیشتر دوام ندارد  و چنانچه رطوبت  محیط  کاهش یابد غنچه ها بدون باز شدن می ریزند، غبار پاشی از این نارسایی جلوگیری می نمایید.

هرس: ظهور گل های زیاد و زیباتر در سال آینده ناشی از هرس است، در اواخر زمستان ارتفاع شاخه ها را به نصف کاهش داده و محل قطع را به منظور جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا با گرد گوگرد ضد عفونی نموده و با وازلین سطح آن را بپوشانید.

عوارض و درمان :

ساقه ها دراز و فاصله بین برگ ها زیاد است:  در بهار شاخه ها ی اضافی را قطع نمایید.

گیاه خود را انداخته و کلیه برگ ها  پژمرده شده اند: هوا گرم و خشک و گیاه شدیداً تشنه است ، فوراً آبیاری شود. گلدان ها را به محل خنک تری منتقل نمایید.

برگ ها شکل طبیعی خود را از دست داده اند و حشراتی با مواد چسبناک روی  آنها مشاهده می گردند: گیاه را با سم حشره کش نفوذی  هر دو هفته یک بار سمپاشی  نموده تا علایم برطرف گردند.

زخم های سفید پنبه ای  شکل روی  برگ ها و در قاعده آنها مشاهده می گردند:  حشره آفت عامل  آن است، با پارچه  و پنبه  آغشته به سم  حشره کش نفوذی زخم ها را خیس نموده  تا علایم  برطرف گردند.

برگ ها جلای خود را از دست داده و سطح زیرین آنها پر از تار عنکبوت  است: کنه ریز قرمز عامل آن است، با پارچه  و یا اسفنج  آغشته به سم کنه کش  سطح زیرین برگ ها را تمیز نموده و در صورت لزوم هر چهارده روز یک بار تکرار کنید تا علایم برطرف گردند. تأمین رطوبت در کاهش آفت موثر است.

گل ها یک روز پس  از باز شدن  سقوط می نمایند: کاملاً طبیعی است عمر آنها یک روز است.

برگ های جدید ریز باقی  مانده  و گل ها ظاهر نمی شوند: کمبود عناصر  غذایی در خاک عامل آن است، گیاه را هر دو هفته در بهار و تابستان طبق  دستور تغذیه مصنوعی نمایید.

غنچه ها قبل از باز شدن سقوط می کنند: هوا خشک  است، در تابستان غبارپاشی  روزانه را  با آب ولرم  و بدون املاح  فراموش نفرمایید در زمستان هفته ای یکبار غبارپاشی  نمایید تنظیم درجه حرارت  مطلوب  در تمام طول سال در بهتر شدن کیفیت گل ها مؤثر است.

نقاط سیاه رنگ روی برگ ها مشاهده می گردد: عامل آن استفاده  از مواد براق کننده شیمیایی است، از آنها استفاده ننموده و برگ ها را با غبارپاشی تمیز نمایید.

برگ ها رنگ پریده هستند: نور کافی نیست  گیاه را به محل روشن تری و خارج از اشعه مستقیم آفتاب قرار دهید.

در تابستان برگ های  سبز سقوط می کنند: آبیاری بیش از اندازه و احتمالاً  ریشه در حال پوسیدن است، زهکش را بازدید کنید و اجازه دهید که سطح خاک در فاصله ی دو آبیاری خشک سپس  آبیاری  نمایید، اگر این علایم  در زمستان مشاهده گردند  به علت سردی هوا است. گیاه را به محل گرم تری منتقل نمایید.